Schaeuble: Επαναφέρει το θέμα των γραπτών δεσμεύσεων για 6η δόση

Μάρτυς μου ο Γεωργίου ο φαφούτης που δεν έχω ιερότερο από το να ορκιστώ στην ζωή του το περίμενα και τους χρειαζόταν.Τις γραπτές δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης για να εκταμιευτεί η έκτη δόση, επαναφέρει στο προσκήνιο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Wolfgang Schaeuble.

«Η εκταμίευση της έκτης δόσης προϋποθέτει γραπτές δεσμέσεις από την Ελλάδα», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ξεχωριστά ο Γερμανός αξιωματούχος χαρακτήρισε την 9η Δεκεμβρίου, στιγμή των αποφάσεων. «Η Ευρώπη χάνει ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της εμπιστοσύνης της αγοράς κάθε εβδομάδα που περνά», δήλωσε και τόνισε την ανάγκη γρήγορης εύρεσης λύσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης. Η Ευρώπη πρέπει να αποδείξει την ικανότητα της να επιλύσει τα προβλήματά της και οποιαδήποτε λύση αποσύρει τις πιέσεις για μεταρρυθμίσεις θα είναι επιβλαβής.

Εξάλλου, ο Γερμανός αξιωματούχος αρνήθηκε ότι γνωρίζει περί συζητήσεων μεταξύ της Ιταλίας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για πιθανό πακέτο στήριξης. «Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Mario Monti, θα ανακοινώσει τα βήματα των μεταρρυθμίσεων την επόμενη εβδομάδα», είπε. Και γιατί άλλωστε να μην συνεχίσει να πιέζει και να κωλυσιεργεί ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ την στιγμή που σε αρνητικό έδαφος υποχώρησε για πρώτη φορά σήμερα η απόδοση των γερμανικών ομολόγων διάρκειας ενός έτους, εν τω μέσω φημών πως η ΕΚΤ θα ενισχύσει τα μέτρα έκτακτης ανάγκης λόγω της επιδεινούμενης κρίσης χρέους.

Δημοσίευμα της Market News International μάλιστα αναφέρει πως η ΕΚΤ ενδέχεται να μειώσει τα επιτόκια έως τις 8 Δεκεμβρίου, σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της ρευστότητας των τραπεζών.

Ειδικότερα, η απόδοση στο μονοετές γερμανικό ομόλογο υποχώρησε κατά 13 μ.β. την Τετάρτη στο -0,05%. Την ίδια στιγμή, η τιμή για την αγορά ενός γερμανικού ομολόγου λήξεως τον Δεκέμβριο του 2012 ενισχύθηκε στα 101,075 ευρώ.

Traders ομολόγων εξηγούν στο Capital.gr ότι οι επενδυτές που επιλέγουν αυτούς τους τίτλους με άλλα λόγια είναι διατεθειμένοι να χάσουν εις γνώσιν τους, και όχι γιατί φταίει η αγορά, μόνο και μόνο για να έχουν στην κατοχή τους τα συγκεκριμένα ομόλογα.

«bellum omnium erga omnes»{πόλεμος όλων εναντίον όλων} από τον Λεβιάθαν του Hobbes. …

Σήμερα και δεύτερο δικαστήριο και αυτήν την φορά οχι στην επαρχεία αλλά στην Αττικη,συγκεκριμένα το ειρηνοδικείο Αμαρουσιου δικαίωσε εργαζομενη η οποία προσέφυγε για το χαράτσι της ΔΕΗ. Το δικαστήριο με προσωρινή διαταγή που εξέδωσε απαγορεύει, τουλάχιστον μέχρι τις 10 Ιανουαρίου 2012 που θα συζητηθεί η αίτηση των ασφαλιστικών μέτρων να προχωρήσει η ΔΕΗ στην διακοπή ηλεκτροδότησης στην οικία της 55χρονης. Η εργαζομενη μητέρα έχει δεχθεί ήδη δυο μειώσεις μισθού ειναι επιφορτισμένη με την φροντίδα του αναπήρου κατα 80% συζύγου της καθώς και με την συντήρηση του φοιτητή γιου της,στην προσπάθεια της αυτή υπήρξαν και δυο φορείς που συνέδραμαν στον δικαστικό αγώνα της 55 χρονης εναντια στο χαρατσι Βενιζέλου,το erga omnes και το σωματείο Ελλήνων φορολογουμένων.

Φαντασιώσεις μεγαλείου πολλών ταχυτήτων

Το εγχειρίδιο του καλού μακιαβελίσκου -ακολουθώντας τα αρχαία χνάρια του γνωστικισμού- λέει πως πρέπει να διαδίδεις την προπαγάνδα σαν να ήταν η απόλυτη αλήθεια, αλλά να πράττεις γνωρίζοντας πως δεν είναι. Όταν πέφτεις στην παγίδα της προπαγάνδας σου και οι πράξεις σου ακολουθούν τη ρητορική σου, είσαι σίγουρα ένας ειλικρινής ηλίθιος.

 

Extend and pretend

Η ευρωπαϊκή πολιτική τα τελευταία 3 χρόνια της κρίσης λειτουργεί με το παραπάνω πρόταγμα. Συνεχίζει δηλαδή να κάνει τα ίδια που έκανε προ κρίσης, προσποιούμενη πως δεν συνέβη τίποτα. Η κρυφή ελπίδα είναι πως η κρίση θα περάσει μόνη της, αν εμείς συνεχίσουμε να φτιάχνουμε εξωτικά δομημένα προϊόντα όπως ο EFSF. Καθώς όμως η κρίση δεν περνά, χρειάζεται μια νέα αφήγηση που να εξηγεί το “παράδοξο”. Αυτή η αφήγηση πήρε την απλοϊκή μορφή μιας ηθικολογικής προσέγγισης. Για τα προβλήματα της ευρώπης ευθύνεται η προβληματική ελλάδα και μερικοί άλλοι “τεμπέληδες” κι αν τους βάλουμε αυτούς να φτιάξουν το μαγαζί τους, τα πάντα θα επιστρέψουν στις εποχές των παχιών αγελάδων.

Και η αφήγηση ταίριαζε με την εικόνα διότι πράγματι η ελλάδα ήταν ο πιο προβληματικός πιγκουίνος της ευρωζώνης. Κι επιπλέον είχε μόλις αποκτήσει μια κυβέρνηση, έτοιμη να αποδεχθεί τον ρόλο του παραβάτη που χρειάζεται τη διεθνή επίβλεψη του ΔΝΤ για να επιστρέψει στο σωστό δρόμο. Ένας ρόλος που βόλευε απίστευτα όλες τις υπόλοιπες χώρες που θα φαίνονταν ως οάσεις σταθερότητας μπροστά στην προβληματική ελλάδα, κρύβοντας τα πάντα κάτω από το χαλάκι της απέραντης “έκτακτης” ρευστότητας που πρόσφερε η ΕΚΤ.

Αυτή η αφήγηση ήταν αρκετά καλή για τα πρώτα 2 χρόνια αλλά σύντομα αυτοί που τη διέδιδαν βολεύτηκαν με την αλήθεια της και βολεύτηκαν να πιστεύουν πως αυτό το παραμυθάκι είναι η πραγματικότητα. Κι έτσι συνέχισαν να προσποιούνται πως δεν συμβαίνει τίποτα, αφήνοντας την κρίση να διογκώνεται. Άλλωστε η προσθήκη της πορτογαλίας και της ιρλανδίας στο παζλ ήταν αρκετά μικρές για να κάνουν ξεκάθαρο πως άλλο η προπαγάνδα κι άλλο οι δομικές αιτίες μιας μεγάλης κρίσης.

Από τον αύγουστο τα ψέματα είχαν τελειώσει. Μεγάλες χώρες όπως η ιταλία και η ισπανία ήταν πρακτικά εκτός αγορών και οι δύο βασικοί τραπεζικοί κολοσσοί των γάλλων είχαν σημαντικά προβλήματα να βρουν ρευστότητα από την “αγορά”. Στον κατάλογο προστέθηκε και το βέλγιο με τη δις χρεοκοπημένη dexia κι έτσι ξαφνικά αυτό το ταχυδακτυλουργικό δημιουργικής λογιστικής και european statistics που ονομάζεται EFSF έγινε πολύ μικρό για να γίνει πιστευτό πως θα αποτελούσε μια κάποια λύση.

Εκεί θα περίμενες πως το πολιτικό προσωπικό της ευρώπης θα καταλάβαινε πως η περίοδος πετάω τη μπάλα στην ελλάδα (πορτογαλία, ιρλανδία) και σφυρίζω αδιάφορα δεν λειτουργεί. Κι όμως, καθώς η κρίση αυτή έχει μπει στη δεύτερη νεροτσουλήθρα ύφεσης, το μόνο πράγμα που είχε να πει ο σαρκοζί ήταν να συνεχίσει την αφήγηση των κακών παιδιών, ζητώντας τη δημιουργία της ευρώπης δύο ταχυτήτων (και δύο νομισμάτων). Στην πρώτη ταχύτητα η γαλλία, η γερμανία, η ολλανδία και οι φινλανδοί και στη δεύτερη οι υπόλοιποι. Η μέρκελ χασκογέλασε και το αρνήθηκε αλλά με τον τρόπο που θα αρνιόταν μια καθωσπρέπει παντρεμένη αστή ένα μεγάλο κοπλιμέντο.

Ειλικρινά δεν μπορώ να συλλάβω το μέγεθος της ηλιθιότητας αυτής της πρότασης. Και δεν μιλάω για το πολιτικό μέγεθος της ηλιθιότητας. Αυτό το είχαμε δεδομένο από τον πόλεμο της λιβύης. Μιλάω για το λογιστικό σκέλος της ηλιθιότητας. Το σκέλος εκείνο δηλαδή που δεν χρειάζεται παρά απλή αριθμητική δημοτικού και μερικοί χοντρικοί υπολογισμοί για να δείξεις πως το σχέδιο της ευρώπης των δύο ταχυτήτων δεν αποτελεί παρά το αποτέλεσμα της στομαχικής δυσλειτουργίας της νεογέννητης κόρης του γάλλου προέδρου.

Ας υποθέσουμε λοιπόν πως η γερμανία, η γαλλία, η ολλανδία και η φιλανδία αποφασίζουν να φτιάξουν το δικό τους σκληρό ευρώ και οι υπόλοιποι μείνουν με το υπάρχον. Από μόνη της η κίνηση σημαίνει πως αυτές οι χώρες δεν έχουν τα προβλήματα των γειτόνων τους κι έτσι το νόμισμα τους θα παραμείνει ισχυρό. Ας υποθέσουμε επίσης πως το παλιό ευρώ θα υποτιμηθεί ένα μετριοπαθές 30% από την όλη διαδικασία κι ας κοιτάξουμε τα συντρίμμια.

Οι γαλλικές τράπεζες έχουν δανείσει στις “προβληματικές” χώρες γύρω στο 1τρις ευρώ κρατικού και ιδιωτικού χρέους. Συγκεκριμένα έχουν δανείσει: 415δις στην ιταλία, 150δις στην ισπανία, 55δις στην ελλάδα, 32δις στην ιρλανδία, 25δις στην πορτογαλία και 230δις στο βέλγιο για να πάρουμε μόνο τις χώρες που βρίσκονται πέρα από ή στα όρια της εξόδου από τις αγορές. Λόγω της υποτίμησης οι γαλλικές τράπεζες θα πρέπει να βρουν επιπλέον 300δις ευρώ μόνο για να καλύψουν τις απώλειες της συναλλαγματικής διαφοράς, πριν δηλαδή αρχίσουν να κουρεύονται αυτά τα χρέη γιατί η υποτίμηση από μόνη της δεν θα τα κάνει πιο βιώσιμα. Οι γαλλικές τράπεζες όπως λέγαμε παραπάνω, έχουν προβλήματα χρηματοδότησης τώρα, το να βρουν 300δις επιπλέον, συν μερικές δεκάδες ακόμα από τα κουρέματα, δεν γίνεται ούτε στο star wars.

Αγανάκτησε τους… αγανακτισμένoυς η Κατεχη.

Οταν η πρύτανης του Πανεπιστημίου Ντέιβις Λίντα Κατέχη ζήτησε να καθαρίσει το προαύλιο από τους σκηνίτες φοιτητές, δεν φανταζόταν τι θα ακολουθούσε. Η εικόνα του αστυνομικού που ψέκασε τους ειρηνικούς διαδηλωτές έκανε τον γύρο του κόσμου και αναζωπύρωσε το κίνημα αγανάκτησης στις ΗΠΑ. Φοιτητές ζητούν την παραίτησή της. Εκείνη παραμένει στη θέση της. Υστερα από αυτό, δεν τους χωρίζουν μόνο τα φουσκωμένα δίδακτρα

Το τελεσίγραφο είχε λήξει. Αλλά τα αντίσκηνα των φοιτητών παρέμεναν στη θέση τους, στο προαύλιο του Πανεπιστημίου Ντέιβις στην Καλιφόρνια. Είχαν εμπνευστεί από το κίνημα Occupy Wall Street (Καταλάβατε τη Γουόλ Στριτ), που στα πρότυπα των ευρωπαίων «Αγανακτισμένων» απαιτούσε με τραγούδια, συνθήματα και κοινοβιακή ζωή σε πάρκα την καταπολέμηση της ανεργίας και αυστηρότερο έλεγχο των τραπεζών. Η διαμαρτυρία των νέων όμως στο γρασίδι του Ντέιβις μόνο σημειολογικά θύμιζε την αγανάκτηση των σκηνιτών της Νέας Υόρκης ή της Πλατείας Συντάγματος. Βρίσκονταν εκεί για ένα και μόνο και λόγο: τα δίδακτρα. Εχουν αυξηθεί έως 32% από το 2009, όταν ανέλαβε πρύτανης η Λίντα Κατέχη. Η ελληνίδα ακαδημαϊκός είχε επιτρέψει στους φοιτητές να διαδηλώσουν αλλά τους απαγόρευσε να κατασκηνώσουν σε κοινόχρηστους χώρους. Οταν εκείνοι την αγνόησαν, ζήτησε την περασμένη εβδομάδα από την πανεπιστημιακή αστυνομία να τους απομακρύνει.

ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ ΣΤΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ, Η ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ Η ζεύξη φέρνει νέα υποβάθμιση

Χαριστική βολή στην ήδη υποβαθμισμένη Σαλαμίνα η πρόθεση Μαγκριώτη για διπλή ζεύξη με την ηπειρωτική Αττική, καθώς το νησί θα μετατραπεί σε «πλωτό» διάδρομο, ενώ δεν διαθέτει υποδομές και είναι περικυκλωμένο από βαριές εργοστασιακές μονάδες και εστίες ρύπανσης σε απόσταση αναπνοής.

Ζωσμένο το νησί της Σαλαμίνας από εργοστασιακές εγκαταστάσεις, όπως η Ψυττάλεια, ή το νεκροταφείο πλοίων, ενδέχεται, βάσει των προθέσεων Μαγκριώτη, να δεχθεί και το δυσβάσταχτο περιβαλλοντικά βάρος των έργων μιας διπλής ζεύξης με την Αττική.Για του λόγου το αληθές, υπενθυμίζουμε στους ανυποψίαστους: την Ψυττάλεια, μονάδα επεξεργασίας λυμμάτων (το νησί δεν διαθέτει αποχέτευση – τι ειρωνεία), τη Ρεβυθούσα με τις εγκαταστάσεις φυσικού αερίου (η Σαλαμίνα δεν έχει καν σύνδεση), τα ιχθυοτροφεία (χωρίς κανένα οικονομικό όφελος για την τοπική κοινωνία), τα μισοβυθισμένα σκάφη (θάβουν την περιοχή της ιστορικής ναυμαχίας αντί να την αναδεικνύουν σε τουριστικό πόλο έλξης και μνήμης).

Με την εκπεφρασμένη πρόθεση του υφυπουργού Μεταφορών και Δικτύων να δημοπρατηθεί το έργο της διπλής ζεύξης το 2012, χωρίς μάλιστα να ενημερωθούν καν οι δημοτικές αρχές της Σαλαμίνας, μετατρέπεται ολόκληρο το νησί σε μία… «παράκαμψη της εθνικής οδού Αθηνών – Κορίνθου».

Αδιαφορία

Στη διαχρονική αδιαφορία του κράτους, δήλωσε ο δήμαρχος Γιάννης Τσαβαρής, σε ό,τι αφορά τα έργα υποδομής (σ.σ. εδώ μερίδιο ευθύνης έχουν, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, και οι κατά καιρούς δημοτικοί άρχοντες), προστίθεται και η ζεύξη για εύκολη πρόσβαση μέσω Σαλαμίνας στην Πελοπόννησο, έργο το οποίο ο Γιάννης Πολύζος, πρόεδρος του οργανισμού ρυθμιστικού σχεδίου και προστασίας περιβάλλοντος Αθήνας, θεωρεί υπερσχεδιασμό -αφού οι διανοίξεις και οι παρεμβάσεις στην Εθνική (Χαϊδάρι, Σκαραμαγκάς, Ελευσίνα) και στην Αττική οδό μειώνουν σημαντικά το χρόνο διαδρομής μέχρι την Πελοπόννησο.

Ο δήμαρχος κατήγγειλε τις «μεθοδεύσεις Μαγκριώτη και των μανδαρίνων του που μεταφέρουν από υπουργείο σε υπουργείο τη μελέτη ζεύξης, χωρίς να έχουν την ευαισθησία να ενημερώσουν το Δήμο Σαλαμίνας, και ζήτησε να αφήσουν την τοπική κοινωνία να εκφραστεί με δημοψήφισμα αν θέλει ή όχι τη ζεύξη.

«Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να αποφασίσει για μας χωρίς εμάς, επειδή θέλουν να εξυπηρετήσουν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα κατασκευαστές και άλλοι», τόνισε ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Νίκος Κόγιας σε πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου όπου ετέθη το ζήτημα επί τάπητος. «Το νησί -συνέχισε ο ίδιος- που εδώ και 50 χρόνια λειτουργεί ως ένα «δοχείο απορριμμάτων του λεκανοπεδίου», όπως έχει χαρακτηριστεί, είναι ακόμα ένας τόπος αναψυχής και σύντομης απόδρασης για τα φτωχά (κυρίως) κοινωνικά στρώματα της Αττικής. Ο πληθυσμός σε μόνιμη βάση πλέον ξεπερνά τις 60.000 και το καλοκαίρι τις 250.000 (!).

»Συνακόλουθα όμως έχουν πολλαπλασιαστεί και οι ανάγκες σε όλους τους τομείς: πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, σχολική στέγη, οδικό δίκτυο, πολεοδομικός σχεδιασμός και άλλες υποδομές, θίγοντας και το πρόβλημα της ανεργίας για τους εκατοντάδες εργαζόμενους στα πορθμεία του νησιού».

τώρα που θα κατέβουν τα νερά θα δούμε ποιος είναι ξεβράκωτος

Τελειωσαν τα ψιλά που είχαν για να μπαλώνουν τις απατεωνιές τους και Καθημερινά
αποκαλύπτεται και μια ακόμη δουλειά που είχε στήσει το ελληνικό κράτος και οι επιχειρηματίες
{με τα λεφτά μου} φίλοι τους, ξεκινώντας λοιπόν χθες από τον ίδιο τον Σαχινιδη και την αποκάλυψη των εγγυήσεων που είχαν μοιράσει σε ημέτερες ελληνικές εταιρείες,
εγγυήσεις που σκάνε η μια πίσω από την άλλη, θα φτάσουμε σήμερα στο ταμείο ΕΤΑΑ.
Θα διαβάσετε στην ουσία δυο βρωμοδουλειές που θα πληρώσουμε ολοι.

Σαχινιδης προς τις τράπεζες 

Δεδομένου ότι διαπιστώθηκε μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων οι οποίες έχουν λάβει δάνεια με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου και εμφανίζουν δυσμενή στοιχεία ή/και έχουν υπαχθεί με οποιοδήποτε τρόπο στη διαδικασία του εθνικού πτωχευτικού δικαίου, διευκρινίζουμε τα ακόλουθα:

1. Στις περιπτώσεις των επιχειρήσεων που έχει προκύψει πλήθος δυσμενών στοιχείων (διαταγές πληρωμής, ακάλυπτες επιταγές, κατάσχεση, αίτηση υπαγωγής σε οποιοδήποτε στάδιο της πτωχευτικής διαδικασίας, κ.ά.) οι τράπεζες οφείλουν:

· να ενημερώσουν άμεσα την Υπηρεσία μας

· να διασφαλίσουν ότι οι ληφθείσεις (ενοχικές και εμπράγματες) εξασφαλίσεις που αναφέρονται στα σχετικά έγγραφα της υπηρεσίας μας για την παροχή της εγγύησης του ΕΔ εξακολουθούν να παραμένουν σε ισχύ,

· να διερευνήσουν τη δυνατότητα λήψης πρόσθετων ενοχικών εξασφαλίσεων (προσωπικών εγγυήσεων), στην περίπτωση που κρίνετε ότι οι προσωπικές εγγυήσεις, έχουν καταστεί ανεπαρκείς.

· να παρακολουθούν με οποιοδήποτε πρόσφορο μέσο τις περιπτώσεις μεταβίβασης οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου των μετόχων –εγγυητών και της εταιρείας

· να διερευνήσουν τη δυνατότητα λήψης πρόσθετων εμπράγματων εξασφαλίσεων (π.χ.προσημείωση υποθήκης σε ακίνητα, σύσταση ενεχύρου επί αποθεμάτων κλπ), για την κάλυψη του συνόλου του δανείου στο πλαίσιο της έγκρισης της παροχής της εγγύησης του ΕΔ.

2. Επιπλέον, στις περιπτώσεις των επιχειρήσεων που έχει αποφασιστεί το άνοιγμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής,

· οι τράπεζες οφείλουν να ενημερώσουν άμεσα την Υπηρεσία μας σχετικά με την δικαστική απόφαση ανοίγματος της διαδικασίας συνδιαλλαγής, την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων τους με τον διαμεσολαβητή, με τις προθέσεις τους όσον αφορά την συμμετοχή τους ή μη και με ποιους όρους σε μια ενδεχόμενη συμφωνία συνδιαλλαγής με την επιχείρηση, όπως επίσης και για οποιαδήποτε εξέλιξη σχετικά με το άνοιγμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής (επίτευξη ή μη συμφωνίας με τους πιστωτές, επικύρωση της συμφωνίας συνδιαλλαγής από το αρμόδιο πτωχευτικό δικαστήριο κλπ).

· η Ένωση παρακαλείται όπως μεριμνήσει για όλες τις απαραίτητες διαδικασίες ώστε να δοθεί προτεραιότητα στην εγγραφή αιτημάτων συνδιαλλαγής στο σύστημα «Τειρεσίας».

3. Στις περιπτώσεις κήρυξης των επιχειρήσεων σε κατάσταση πτώχευσης ανεξάρτητα από το αίτημα κατάπτωσης εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, τα πιστωτικά ιδρύματα οφείλουν:

· να αναγγελθούν εμπρόθεσμα και νομότυπα στην πτωχευτική διαδικασία, συμμετέχοντας στην διαδικασία επαλήθευσης των πιστώσεων, ώστε εν συνεχεία το Ελληνικό Δημόσιο να υποκατασταθεί στα δικαιώματά τους ως πιστωτές και να καταστεί πτωχευτικός πιστωτής.

· να ενημερώνουν την Υπηρεσία μας για όλες τις σχετικές ενέργειες (συμμετοχή στην συνέλευση των πιστωτών, διαδικασία επαλήθευσης πιστώσεων, αναγγελία απαίτησης κλπ).

Συνεπώς, κάθε Πιστωτικό Ίδρυμα καλείται να λειτουργήσει με τα συνήθη τραπεζικά κριτήρια και με τις εξειδικευμένες νομικές υπηρεσίες που χρησιμοποιεί για τα εκάστοτε συναπτόμενα (με ή χωρίς την εγγύηση του ΕΔ) δάνεια με γνώμονα τη διασφάλιση των συμφερόντων του και του Ελληνικού Δημοσίου.

Στην συνέχεια είναι η μηνυτήρια αναφορά προς την ΤτΕ από το ταμείο ΕΤΑΑ

Μηνυτήρια αναφορά με την οποία ζητείται «η άμεση επείγουσα ποινική διερεύνηση του ζητήματος της διαχείρισης των αποθεματικών του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (ΕΤΑΑ), τα οποία επενδύθηκαν με ανεξέλεγκτο τρόπο εκ μέρους της Τράπεζας της Ελλάδος σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια αρκετών δισ. ευρώ και τούτο χωρίς την παραμικρή άδεια και ενημέρωση των διοικήσεων του ΕΤΑΑ» κατέθεσε ενώπιον του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών Ι. Σακελάκου ο πρόεδρος του ΤΕΕ Χρήστος Σπίρτζης.

Τη μηνυτήρια αναφορά υπογράφουν ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών μαζί με την Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία,  τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, το Συμβολαιογραφικό Σύλλογο Εφετείων Αθηνών-Πειραιώς-Αιγαίου και Δωδεκανήσου, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, την Ομοσπονδία Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδος και τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Αττικής και ζητούν την ανάθεση της έρευνας σε εφέτη ανακριτή.

Τα αποθεματικά, όπως εκτιμάται φτάνουν τα 6 δισ. ευρώ και καταγγέλλεται πως η Τράπεζα της Ελλάδος έχει προχωρήσει σε αγορά ομολόγων του Ελληνικού δημόσιου από το 1997 χωρίς να τους έχει ενημερώσει. Εκτιμάται επίσης πως το 85% των αποθεματικών είναι σε ομολόγα και τονίζει ότι «σε μια εποχή που από το μεσοπρόθεσμο προβλέπεται τεράστια αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών η Τράπεζα της Ελλάδος ως αποκλειστικός διαχείρισης των αποθεματικών των ταμείων μας προωθεί τόσο να ενταχθούν στο κούρεμα όσο και να χαθεί ένα κομμάτι από αυτά».

Ο ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ & Ο ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ…

Ο διαπραγματευτής…

http://thesalaminians.com

Οι μέρες που διανύουμε είναι ιδιαίτερα ιστορικές, τόσο για το πείραμα που λέγεται “Ευρωπαϊκή Ένωση” όσο και για την πατρίδα που κληρονομήσαμε, την Ελλάδα.

Σε προηγούμενα άρθρα μας έχουμε σχεδόν εξαντλήσει το θέμα του ιστορικού του κ.Παπαδήμου και των ζυμώσεων που τον έφεραν στην θέση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού. Οι τελευταίες εξελίξεις όμως, ιδιαίτερα κάποιες διαφαινόμενες τάσεις, “μισόλογα” και αρθρογραφίες αφήνουν να διαγραφεί μια άλλη διάσταση στον ρόλο του στην διακυβέρνηση της Ελλάδας.

Συγκεκριμένα έχουμε για πρώτη φορά δηλώσεις του πολύ Όλι Ρεν στις οποίες ο επίτροπος παραδέχεται ότι η Ευρωπη έχει μπει για τα καλά σε μια φάση ύφεσης και πιθανότατα βρισκόμαστε είτε εμπρός στην κατάρρευση της ευρωζώνης είτε στην απαρχή μιας μεγαλύτερης ομοσπονδιοποίησης της Ευρώπης -περισσότερες όμως πιθανότητες δίνουν οι αναλυτές στο πρώτο…
Σε όλα αυτά προστίθενται οι συνεχείς υποβαθμίσεις χωρών της ευρωζώνης από οίκους αξιολόγησης: εχθές και η Ουγγαρία μπήκε στην κατηγορία junk, ενώ την ίδια στιγμή η Ισπανία φέρεται έτοιμη να υπαχθεί στον μηχανισμό στήριξης και η Γερμανία, για πρώτη φορά στα χρονικά, δεν άντλησε τα αναμενόμενα κεφάλαια από την δημοπρασία των κρατικών ομολόγων της (επιμένοντας μεν στην υπερτίμησή τους – αποδεικνύοντας όμως δε ότι κανείς δεν είναι ασφαλής από την απαξίωση της αγοράς).

Οι 50 δραχμές του 1974

Σε ότι αφορά την Ελλάδα οι φωνές έχουν δυναμώσει: το κόστος που θα πληρώσει η χώρα παραμένοντας στο ευρώ ίσως τελικά να είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που θα πληρώσει με την έξοδό της από αυτήν. Και αυτό δεν λέγεται από τον γνωστό Βρεττανό βουλευτή Farange ή τον οικονομολόγο Keizer, αλλά από πλειάδα πλέον αναλυτών. Τα περί ευρωζώνης σενάρια έχουν μόνο κοινό σημείο την έξοδο της Ελλάδας από αυτήν, ενώ οι λογιστικές αποτιμήσεις του κόστους που θα έχει η Ευρωπαϊκη Ένωση διατηρώντας την Ελλάδα μέσα σε αυτήν φαίνεται να γίνεται συγκρίσιμο με το κόστος της βοήθειας προς την Ελλάδα για να βγει – παρ’όλες τις περί του εναντίου δηλώσεις διαφόρων σημαινόντων παραγόντων και ιδιαιτέρως του κ.Ackerman της Deutsche Bank.

Παρατηρώντας αυτές τις εξελίξεις και ταυτόχρονα κοιτώντας τις μελλοντικές προβολές των τάσεων, διαπιστώνουμε ότι μέσα σε αυτό το περιβάλλον η τοποθέτηση του κ.Παπαδήμου ως επικεφαλής της προσωρινής κυβέρνησης μόνο τυχαία δεν είναι…
Ο κ.Παπαδήμος αξιοποιώντας τις επαφές του είναι σίγουρο ότι θα παλέψει όσο μπορεί για την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. Άλλωστε, έχει και αυτός ένα μερίδιο από το έργο της εισόδου της Ελλάδας σε αυτήν. Ωστόσο, σε περίπτωση που η επιστροφή στη δραχμή κριθεί συμφέρουσα από πάσα άποψη για το ευρωπαϊκό οικονομικό κέντρο, ο ίδιος άνθρωπος είναι ο μόνος που είναι σε θέση να διαπραγματευτεί τον τρόπο και τις βοήθειες που θα απαιτηθούν για αυτή την έξοδο…
Κατ’αρχήν η έννοια του πολιτικού κόστους δεν έχει ουδεμία σχέση με αυτόν. Σε περίπτωση εξόδου, όλες οι παρατάξεις θα τον υποστηρίξουν σαν λέοντα αγωνιστή και θα στοιχηθούν πίσω του για την κατάστρωση του νέου πλάνου οικονομικής δομής της χώρας.  Ταυτόχρονα, θα διαπραγματευτεί με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να μην αποκοπούν δεσμοί με την ένωση, ούτε να απειληθεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα της Ευρώπης – μια διαπραγματευτική διαδικασία σκληρή, επίπονη και χωρίς να εμφυλλοχωρούν σε αυτή πολιτικές επιδιώξεις.
Το αδύνατο σημείο αυτής της υπόθεσης είναι το θέμα των εξωτερικών σχέσεων, των εθνικών θεμάτων της χώρας. Η περίοδος, παρ’όλο που δεν το παρατηρούμε, είναι ιδιαίτερα “καυτή”, καθώς αναμένεται η μεταβολή της Τουρκικής πολιτικής απέναντι στην Ελλάδα προς το διεκδικητικότερο, ενώ το Σκοπιανό “αγκάθι” θα ματώσει πάλι την πληγή της εθνικής υπερηφάνειας και υπόστασης της χώρας. Εκεί ακριβως απαιτείται η πολιτική συνδρομή: οι πολιτικές ηγεσίες είναι απαραίτητες για να συντονιστούν και να συγχρονιστούν με τις προκλήσεις που παρουσιάζονται. Προς έκπληξη αρκετών, στα εθνικά και κοινωνικά θέματα ο ρόλος της αριστεράς θα είναι κεφαλαιώδης…

Stratfor: Η πραγματική κρίση της ΕΕ

Όλοι αναρωτιούνται ποιον θα χτυπήσει η επόμενη καταστροφή στην Ευρώπη. Η Ιταλία βρίσκεται στο επίκεντρο, ενώ μεγάλες πιθανότητες συγκεντρώνει και η Ισπανία. Όμως, αυτές οι κρίσεις είναι ήδη προδιαγεγραμμένες.Η επόμενη πάντως θα είναι πολιτική, όχι υπό την έννοια ποιος συμβατικός πολιτικός θα γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός, αλλά με τη βαθύτερη έννοια, αν η πολιτική ελίτ της Ευρώπης μπορεί να διατηρήσει την εξουσία της ή αν θα αναδυθούν νέες πολιτικές δυνάμεις που θα αλλάξουν τελείως το πολιτικό σκηνικό της Ευρώπης. Αν γίνει αυτό, θα είναι μακράν η πιο σημαντική επίπτωση της χρηματοοικονομικής κρίσης της Ευρώπης.Μέχρι τώρα, έχουμε δει κάποιες αλλαγές στις προσωπικότητες των χωρών που βρίσκονται στο επίκεντρο της κρίσης. Στην Ελλάδα, ο Γιώργος Παπανδρέου παραχώρησε τη θέση του, ενώ στην Ιταλία ο Silvio Berlusconi παραιτήθηκε. Αν και αυτές οι παραιτήσεις αντιπροσωπεύουν μια επίσημη αλλαγή στις κυβερνήσεις, δεν αντιπροσωπεύουν επίσημη αλλαγή στην πολιτική. Στην πραγματικότητα, τόσο ο Παπανδρέου όσο και ο Berlusconi παραιτήθηκαν υπό τον όρο ότι οι κυβερνήσεις τους θα υιοθετήσουν τις πολιτικές λιτότητας που είχαν προταθεί κατά τη διάρκεια της θητείας τους.

Στους συνασπισμούς που αντικατέστησαν τους δύο άνδρες κυριαρχούν οι ευρωπαϊστές. Προέρχονται από μια γενιά και μια τάξη που είναι βαθύτατα νοητικά και συναισθηματικά προσηλωμένη στην ιδέα της Ευρώπης. Γι’ αυτούς, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μόνο ένα χρήσιμο εργαλείο για την επίτευξη εθνικών στόχων. Είναι μια εναλλακτική στον εθνικισμό και στα φρικιαστικά γεγονότα που αυτός προκάλεσε στην Ευρώπη. Είναι ένα όραμα μιας ενιαίας ηπείρου, που έχει έναν κοινό σκοπό, την ευημερία, ο οποίος εξαλείφει τους κινδύνους ευρωπαϊκού πολέμου, δημιουργεί ένα συνεργατικό οικονομικό πρότζεκτ και φέρνει την Ευρώπη στη θέση που της αξίζει, στην καρδιά του διεθνούς πολιτικού συστήματος.

—Η Ελλάδα και η μάχη της ευρωπαϊκής ελίτ

Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι ο αγώνας της υπάρχουσας ελίτ να διατηρήσει το όραμά της. Όταν ο Παπανδρέου ζήτησε δημοψήφισμα για τη λιτότητα, η ευρωπαϊκή ελίτ του άσκησε τρομακτικές πιέσεις να εγκαταλείψει την πρωτοβουλία του. Δεδομένης της σημασίας που έχουν οι συμφωνίες των μέτρων για το μέλλον της Ελλάδας, η ιδέα για διεξαγωγή δημοψηφίσματος είχε απόλυτη λογική. Ένα δημοψήφισμα θα επέτρεπε στην ελληνική κυβέρνηση να ισχυριστεί ότι οι ενέργειές της έχαιραν της στήριξης της πλειονότητας των Ελλήνων. Βέβαια, δεν είναι ξεκάθαρο ότι οι Έλληνες θα ενέκριναν τελικά τη συμφωνία.

Με «επικεφαλής» τη Γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel, η ευρωπαϊκή ελίτ έκανε το παν για να αποτρέψει ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Στις ενέργειές της συμπεριλαμβάνονταν το μπλοκάρισμα της επόμενης δόσης του πακέτου διάσωσης και το πάγωμα οποιασδήποτε άλλης διάσωσης, μέχρις ότου οι Έλληνες πολιτικοί δεσμευτούν για όλα τα μέτρα λιτότητας για τα οποία είχαν ήδη πραγματοποιηθεί διαπραγματεύσεις. Η οργή της Ευρώπης σε ό,τι αφορά τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στην Ελλάδα επίσης έχει απόλυτη λογική.

Υπό την πίεση της Ελλάδας και της ευρωπαϊκής ελίτ, ο Παπανδρέου παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από έναν πρώην αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η ιδέα του δημοψηφίσματος εγκαταλείφθηκε.

Υπάρχουν δύο διαστάσεις που εξηγούν αυτό το αποτέλεσμα: Η πρώτη είναι εθνική. Η κοινή αντίληψη στον οικονομικό Τύπο είναι ότι η Ελλάδα δανείστηκε χρήματα με ανεύθυνο τρόπο για να στηρίξει τα υπερβολικά κοινωνικά της προγράμματα και μετά δεν μπορούσε να αποπληρώσει αυτά τα δάνεια. Και η ελληνική θέση όμως έχει βάση. Από αυτήν την άποψη, υπό χρηματοοικονομική πίεση, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποκαλύφθηκε ότι ήταν ένας μηχανισμός που χρησιμοποιήθηκε για να αυξήσει η Γερμανία τις εξαγωγές της στις αναπτυσσόμενες χώρες της Ε.Ε. μέσω του συστήματος ελεύθερου εμπορίου της Ένωσης. Η Γερμανία επίσης εκμεταλλεύτηκε τους κανονισμούς των Βρυξελλών και διαχειρίστηκε το ευρώ με τέτοιον τρόπο που οι Έλληνες βρέθηκαν σε απίθανη κατάσταση. Η Γερμανία απαίτησε τότε από την Αθήνα να επιβάλει λιτότητα στους Έλληνες για να σώσει τους ανεύθυνους χρηματοδότες, οι οποίοι, γνωρίζοντας απόλυτα την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, προθυμοποιήθηκαν να δανείσουν χρήματα στους Έλληνες.Κάθε εκδοχή για τα γεγονότα ενέχει μια δόση αλήθειας, όμως ουσιαστικά η διαμάχη ήταν μεταξύ των ελίτ της Ευρώπης και της Ελλάδας. Ήταν μια εσωτερική διαμάχη και -είτε προς όφελος της Ελλάδας είτε προς όφελος του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος- και οι δυο πλευρές ήταν αποφασισμένες να βρουν μια λύση.

Η δεύτερη διάσταση έχει να κάνει με τον ελληνικό λαό και τις ελίτ της Ελλάδας και της Ευρώπης. Η ελληνική ελίτ είναι ξεκάθαρο ότι ωφελήθηκε οικονομικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντιθέτως, ο ελληνικός λαός είχε μια ανάμεικτη εμπειρία. Σίγουρα, τα 20 χρόνια ευημερίας από τη δεκαετία του 1990 ωφέλησαν πολλούς, όχι όμως όλους. Η οικονομική ενοποίηση άφησε την ελληνική οικονομία «ορθάνοιχτη» για να μπουν οι Ευρωπαίοι, θέτοντας ορισμένα κομμάτια της ελληνικής οικονομίας σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση. Οι Ευρωπαίοι ανταγωνιστές «έπνιξαν» τους εργαζομένους σε πολλούς κλάδους και ιδιαίτερα τους ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων. Έτσι υπήρχε πάντα μια διαφωνία στην Ελλάδα σε ό,τι αφορούσε την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι αυστηρές επιλογές που δημιουργεί η τρέχουσα κατάσταση απλώς ενισχύουν αυτές τις διαφωνίες και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το ποιος θα επωμιστεί το βάρος της δυσλειτουργίας του ευρωπαϊκού συστήματος στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια, υποθέτοντας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση σώζεται, ποιος θα απορροφήσει το κόστος; Τα πακέτα διάσωσης που υποσχέθηκε η Γερμανία εκ μέρους της Ευρώπης θα επιτρέψουν στους Έλληνες να σταθεροποιήσουν το χρηματοοικονομικό τους σύστημα και να αποπληρώσουν τουλάχιστον μέρος των δανείων που έχουν λάβει από την Ευρώπη. Αυτό θα άφηνε την ελληνική ελίτ σε γενικές γραμμές ανέπαφη. Το τίμημα θα είναι η λιτότητα, όμως δεν είναι η ελληνική ελίτ που θα το πληρώσει. Αυτή που θα το πληρώσει είναι η ελληνική κοινωνία – μέσω της απώλειας θέσεων εργασίας, συντάξεων και μισθών.

Ουσιαστικά, το πρώτο ερώτημα ήταν εάν η Ελλάδα, ως κράτος, θα χρεοκοπούσε εκούσια -όπως κάνουν πολλές επιχειρήσεις-, εξαναγκάζοντας μια αναδιάρθρωση με δικούς της όρους, ασχέτως με το τι χρειάζεται το ευρωπαϊκό χρηματοοικονομικό σύστημα, ή αν θα προσπαθούσε να διευκολύνει το ευρωπαϊκό σύστημα. Το δεύτερο ερώτημα ήταν αν θα διευκόλυνε την Ευρώπη με τέτοιον τρόπο που το βάρος να μην το επωμιστεί η κοινωνία, αλλά η ελληνική ελίτ.

Η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να διευκολύνει τις ανάγκες της Ευρώπης και να επιτρέψει το μεγαλύτερο μέρος των επιπτώσεων της λιτότητας να πέσει στην κοινωνία, ως συνέπεια των συμφερόντων της ελίτ στην Ευρώπη και της ιδεολογίας του ευρωπαϊσμού. Αφού από τη φύση της η λιτότητα θα έπληττε την ευρύτερη κοινωνία, ήταν ζωτικής σημασίας να μη διενεργηθεί δημοψήφισμα. Ακόμα και έτσι, όμως, οι Έλληνες αναμφίβολα θα προσπαθούσαν να αποφύγουν τις σκληρότερες διαστάσεις της λιτότητας. Αυτό είναι το κοινωνικό συμβόλαιο στην Ελλάδα: Οι Έλληνες θα υπόσχονταν στους Ευρωπαίους αυτού που ήθελαν, αλλά θα προστάτευαν την ελληνική κοινωνία μέσω της διπροσωπίας. Μπορεί αυτή η προσέγγιση να πιάνει στην Ελλάδα, δεν πιάνει όμως σε χώρες όπως η Ιταλία, η έκθεση της οποίας είναι πολύ μεγάλη για να μπορεί να κρυφτεί πίσω από τη διπροσωπία. Παρομοίως, η διπροσωπία δεν μπορεί να είναι η ύστατη λύση για την ευρωπαϊκή κρίση.

—Η πραγματική ευρωπαϊκή κρίση

Και ερχόμαστε στην πραγματική κρίση της Ευρώπης. Δεδομένης της φύσης της, η ευρωπαϊκή ελίτ μπορεί να σώσει την ευρωπαϊκή ιδέα και τα δικά της συμφέροντα μόνο αν μεταφέρει το κόστος στο ευρύτερο κοινό, και όχι μόνο στους δανειστές. 

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΚΛΑΜΠ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΑΑΑ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Καθόλου πολλές δεν είναι οι χώρες με αξιολόγηση ΑΑΑ (το περιβόητο «τριπλό Αλφα») και από τους τρεις αμερικανικούς οίκους αξιολόγησης -Μούντις, Στάνταρντ εντ Πουρς και Φιτς. Για την ακρίβεια δεν είναι παρά 13 όλα κι όλα τα κράτη σε ολόκληρο τον κόσμο που έχουν αξιολόγηση ΑΑΑ. Εντυπωσιακό μάλιστα το γεγονός ότι οι 11 από τις 13 χώρες είναι ευρωπαϊκές και μόνο 2 από τον υπόλοιπο κόσμο: ο Καναδάς και ηΣιγκαπούρη!

Οι 11 ευρωπαϊκές αποτελούνται από 6 χώρες της Ευρωζώνης (Γερμανία, Γαλλία, Αυστρία, Ολλανδία, Φινλανδία και Λουξεμβούργο) και 5 χώρες πουαρνούνται πεισματικά να μπουν στο ευρώ. Οι τρεις από αυτές ανήκουν στην ΕΕ και θα γίνονταν ανά πάσα στιγμή δεκτές με ανοιχτές αγκάλες στην Ευρωζώνη, αλλά αυτές προτιμούν να διατηρούν το εθνικό τους νόμισμα (Βρετανία, Σουηδία, Δανία) και οι υπόλοιπες δύο αρνούνται κατηγορηματικάτην ένταξη ακόμη και στην ΕΕ (Ελβετία και Νορβηγία).

Εχοντας δει, λοιπόν, ποιες χώρες συναπαρτίζουν αυτό το αξιοζήλευτο κλαμπ των ευτυχισμένων κρατών με αξιολόγηση ΑΑΑ που υποτίθεται ότι τους επιτρέπει να δανείζονται πολύ φτηνά, αρχίζουν οι δεύτερες σκέψεις και οι απορίες που ταχύτατα μετατρέπονται σε υποψίες ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με τα κριτήρια κατάταξης των χωρών που χρησιμοποιούν αυτοί οι διαβόητοι οίκοι αξιολόγησης.

Ωραία, λογικό, τίμιο και δίκαιο είναι να έχει το τριπλό Αλφα π.χ. το Λουξεμβούργο, το οποίο το 2010 είχε δημόσιο χρέος στο ύψος μόλις του 18,4% του ΑΕΠ του και έλλειμμα 1,7% του ΑΕΠ – πόσω μάλλον που το2007 είχε… πλεόνασμα 3,7% αντί για έλλειμμα και δημόσιο χρέος… 6,7% του ΑΕΠ!

Από πού κι ως πού όμως να έχει αξιολόγηση ΑΑΑ η Βρετανία, η οποία το 2010 παρουσίασε έλλειμμα… ίσο με της Ελλάδας; Η Ελλάδα 10,5% του ΑΕΠ της, η Βρετανία 10,4%!

Τι αξία έχει η υπογραφή του σαμαρά?

antistachef

Για την Ελλάδα καμία. Είμαστε εδώ και δυο χρόνια υποτελείς και οχι εταίροι αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ οι βόρειοι θα τρέχουν και εμείς θα ζητάμε ακόμη δανεικά, δεν έχουμε δει ούτε μια επένδυση εκτός απο την γελοιότητα του σχεδίου Ήλιος που περιφέρει αυτός ο βλάκας ο Παπακωνσταντινου στην Ευρωπη,ποιο λοιπόν το όφελος για την Ελλάδα? λέγοντας Ελλαδα εννοώ τους πολίτες οχι την νομενκλατούρα.
Αντίθετα έχει αξία για τους Γερμανούς, αφού δεν δώσουν τα χρήματα {στην περίπτωση μη υπογραφής Σαμαρά} αναγκαστικά θα χρεοκοπήσουμε,με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθούν τα CDS, οι αγορές θα χάσουν τεράστια ποσά θα ζητήσουν εξηγήσεις και εν μέρη εκδίκηση και συγκεκριμένα από τους Γερμανούς,μια προειδοποίηση των αγορών ήταν και το σημερινό καζο της Γερμανίας που δεν κατάφερε να δανειστεί όλο το ποσό που ζητούσε στην σημερινή δημοπρασία κρατικών ομολόγων.
Το Βερολίνο στόχευε σε άντληση 6 δισ. ευρώ από τη δημοπρασία 10τών τίτλων. Τελικά όμως, άντλησε μόνο 3,644 δισ. ευρώ με…απόδοση στο 1,98% έναντι 2,09% κατά την προηγούμενη αντίστοιχη δημοπρασία.Η γερμανική υπηρεσία διαχείρισης χρέους με ανακοίνωσή της υποστηρίζει πως αυτή η απογοητευτική εξέλιξη αντικατοπτρίζει “το περιβάλλον μεγάλης νευρικότητας” που επικρατεί στις αγορές.
Πιθανότατα να μην θέλουν οι Γερμανοί να το πάρουν σαν προειδοποίηση αν και εγώ μόνο έτσι το βλέπω τους έδειξαν οι αγορές σήμερα οτι μπορεί να παίξατε με την Ελλάδα αλλά θα μας βρείτε μπροστά σας αν εξακολουθήσετε την ίδια τακτική στην Ιταλία , Ισπανία, αντικατάσταση κουπονιών κουρέματα κλπ ίσως την επόμενη φορά
δεν θα βρείτε να δανειστείτε εσείς.
Στις αγορές λοιπόν θα παίξουν οι Γερμανοί το χαρτί άρνηση υπογραφής του Σαμαρά και την υποτιθέμενη αφερεγγυότητα της Ελλάδας.
Θα ρίξουν την ευθύνη για οτι συμβεί στον Σαμαρά νομίζοντας οτι οι αγορές κατευθύνονται απο χαϊβάνια ανάλογων νοητικών δυνατοτήτων του Σοιμπλε. Σε δεύτερη χρήση βέβαια και αφού μας εξωθήσουν στην έξοδο θα χρειαστεί για να τυπώσουν χρήμα,Θα ξορκίσουν το Γερμανικό φαντασμα του πληθωρισμού δείχνοντας μας στους πολίτες τους σαν αυτούς που τους ανάγκασαν να το κάνουν,δεν φταίμε εμείς αυτοί.
Στην περίπτωση που υπογράψει ο καλαματιανος στην πρώτη στραβή θα τον εξευτελίσουν κουνώντας το χαρτί με την υπογραφή στην μύτη του.
Μέχρι να έρθει η αριστερά στα πράγματα να αρπάξουν ένα ταβερνοξυλο και να τους κάνουμε το μαγαζί πουτάνα,

μετά ούτε γάτα ούτε ζημιά.

αυτή είναι μια πραγματική ευκαιρία

antistachef.wordpress

Δεν πιστεύω ότι έχει ξανάρθει τοσο κοντά η εξουσία στην αριστερά όσο αυτή την φορά,με το ΠΑΣΟΚ να είναι σχεδόν εξουδετερωμένο και ένα βήμα πριν την κρίση που θα επιφέρει η αναζήτηση νέου αρχηγού και την
Ν Δ εγκλωβισμένη στο ερώτημα αν θα υπογράψει η όχι ο Σαμαράς.
Υπογράψει δεν υπογράψει είναι καταδικασμένος να χάσει όσα ακριβώς ποσοστά με πολύ αντιμνημονιακο κόπο
μάζεψε το τελευταίο διάστημα,και δεν αποκλείεται να υποστεί το κόμμα της ΝΔ μια ακόμη διάσπαση
ανάμεσα στους φιλελεύθερους  που άφησε η ντορα φεύγοντας και στα πρωτοπαλίκαρα του Σαμαρά και της λαϊκής δεξιάς που ευαγγελίζονται.

Σαλαμίνα Κερατέα ένα τσιγάρο δρόμος με την κλούβα των ΜΑΤ

Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω οικολογικές ανησυχίες δεν με απασχόλησαν ποτέ,
στην ουσία αν έρθουν 100 ιχθυοκαλλιέργειες στο νησί
και 30 ναυπηγεία δεν έχω κανένα πρόβλημα, αντίθετα έχω μεγάλο πρόβλημα αν το να έρθουν στο νησί όλα αυτά ενοχλεί την πλειοψηφία των υπολοίπων Σαλαμινιων κατοίκων,
δεν θέλουν αυτοί δεν θέλω και εγώ,και όχι μόνο θα σταθώ στο πλάι τους αλλά θα αντιδράσω
ακριβώς όπως και αυτοί και αν πρέπει να δαρθούμε θα δαρθούμε να ξεμαλλιαστούμε ναι και ούτω καθ έξεις μεχρι να εξαντλήσουμε το ρεπερτόριο, πάρτε λοιπόν μια απόφαση στο νησί οτι δεν πρέπει να έρθουν και δεν θα έρθουν,το θεμα δεν είναι αν έφτιαξαν το πλαίσιο το θεμα είναι αν θα εφαρμοστεί και για το δεύτερο πολύ αμφιβάλω.

Επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος

Είναι ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο σε αυτό το πορτοκαλί μαγαζάκι να προσπαθούμε να κρατήσουμε τα μάτια στη μπίλια κι όχι στις ανακοινώσεις του κρουπιέρη, καθώς σήμερα όλοι έχουμε καταλάβει πως ο κρουπιέρης μπορεί να λέει μαύρο τη στιγμή που η μπίλια έχει καθίσει στο κόκκινο.

Στην τρίτη συνέχεια (πρώτο μέρος πώς να γίνετε πλούσιοι χωρίς χρήματα the greek way, 2ο Eat That) της σαπουνόπερας που ονομάζεται το τέλος του παιχνιδιού ή μαζί τα φάγαμε θα ασχοληθούμε με μία ακόμα τέτοιου είδους αντινομία. Βασικό μοτίβο της φιλελεύθερης προπαγάνδας από τη θάτσερ, μέχρι τον τελευταίο πρόεδρο επιμελητηρίου και υιό υπουργού της δικτατορίας είναι η σκληρή δουλειά. Σύμφωνα με το φιλελευθερισμό, για να προκόψεις χρειάζεται σκληρή δουλειά. Δεν είναι δυνατό σου λέει να βγαίνεις στη σύνταξη στα 50-55 σου, δεν γίνεται να έχεις υψηλούς μισθούς χωρίς ανάλογη “παραγωγικότητα”. Για να το θέσω στο πιο αφαιρετικό επίπεδο, το δόγμα λέει: “δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα”.

Σήμερα θα προσπαθήσω να δείξω πως αυτό το μαύρο ήταν στην ουσία κόκκινο. Πως παρότι η σκληρή δουλειά προπαγανδίζεται ως το μόνο μέσο για την επιβίωση και την επιτυχία, την ίδια στιγμή το ίδιο σύστημα έπαιρνε αποφάσεις προς ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση. Και πως η κοινωνία όχι μόνο αντιλήφθηκε αυτή την αντινομία, αλλά προσαρμόστηκε σε αυτή, αντέδρασε και δημιούργησε νέα πρότυπα. Τα οποία σήμερα οι φιλελεύθεροι μας τα δείχνουν ως απόδειξη πως το δόγμα τους είχε δίκιο.

Στο σταυροδρόμι της ιστορίας (γκαγκάν)

Μην αγχώνεστε, δεν εννοώ το δημοψήφισμα, είπα να ξεκινήσουμε με ένα μικρό παλιό αδιέξοδο. Οι αρχές της δεκαετίας του 80 ήταν αρκετά αμήχανες για τους νέους πάπες της οικονομικής ορθοδοξίας. Από τη μία ο πληθωρισμός είχε αρχίσει να υποχωρεί μετά το σφίξιμο της νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ και τη χαλάρωση του ΟΠΕΚ, αλλά από την άλλη τα οικονομικά μέτρα της θατσερικής αγγλίας που προσυπέγραψε ο ίδιος ο εκπρόσωπος του θεού στη γη (για τον φρίνταμν λέμε) απέτυχαν παταγωδώς. Η ακραία αποβιομηχάνιση της αγγλίας δεν έδειχνε να απελευθέρωνε τις οικονομικές δυνάμεις από τις παλιές και μη ανταγωνιστικές χαλυβουργίες προς αναζήτηση νέων γενναίων ευκαιριών. Και μεταξύ μας δεν τις απελευθέρωσε γιατί δεν υπήρχαν. Έτσι το κεφάλαιο έπρεπε να βρει άλλους τρόπους να γίνει αποδοτικό. Η πτώση του επιπέδου των μισθών είναι πάντα προσφιλής και εύκολη τακτική μείωσης του κόστους, αλλά ήταν πολιτικά αντιδημοφιλής στα πλαίσια που ακόμα είχαμε αυτές τις καταραμένες δημοκρατίες.

Τι καλύτερος τρόπος λοιπόν από το να εντείνουμε αυτή την ανάγκη για μείωση στους μισθούς. Διότι οι περικοπές μισθών δεν θα έψηναν κανένα, όσο ωραία κι αν τις πλάσαραν. Η απελευθέρωση του εμπορίου όμως ποιον θα πείραζε? Δεν είναι καλό πράγμα η απελευθέρωση βρε παλιοφασίστες?

Κάπως έτσι ξεκίνησε αυτή η μαζική μεταφορά της παραγωγής από την ακριβή δύση στο φθηνό νότο και την ακόμα φθηνότερη ανατολή. Η αρχή έγινε με τα λεγόμενα αγαθά εντάσεως εργασίας. Ρούχα, υφάσματα, παπούτσια όπου οι εργατο-ώρες που χρειάζονται για να παραχθούν αποτελούν σημαντικό μέρος του συνολικού κόστους. Δυτικά κεφάλαια έστηναν δυτικά εργοστάσια στο μεξικό, έφτιαχναν παπούτσια με φθηνά, μαυριδερά, αναλώσιμα, μπάσταρδα μεξικανάκια που μετά πωλούνταν στη δύση από τα ίδια δυτικά brand names κρατώντας σχεδόν όλη την επιπλέον υπεραξία (κέρδος) από τις μειώσεις του κόστους.

Juncker: Αναμένουμε επιστολή του…….

Όποιου και να είναι,στείλετε μια επιστολή τέλος πάντων και του Παπαδημου να είναι μόνο θα γίνει δεκτή.
Ετσι διεμήνυσε σήμερα ένας εκ των εκβιαστών της Ελλάδος και ο λόγος απλός τελείωσε το ζόρι των Ελλήνων και αρχίζει
αυτό των εταίρων.Από τις 19 Δεκεμβρίου ως το τέλος του μήνα λήγουν ομόλογα συνολικής αξίας 8,5 δισ. ευρώ.Στις 22 του μηνός λήγουν ομόλογα, μηδενικού τοκομεριδίου, ύψους 1 δισ. ευρώ.Προς το τέλος Νοεμβρίου θα ληφθεί η απόφαση της τρόικας για την εκταμίευση της έκτης δόσης προς την Ελλάδα, δήλωσε ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ,κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Ευρωκοινοβούλιο,για την ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση,σύμφωνα με το ΑΠΕ.Αναμένουμε όμως, διευκρίνισε,επιστολή του νέου πρωθυπουργού της Ελλάδος,Λουκά Παπαδήμου, στην οποία θα αναφέρονται λεπτομερώς οι προθέσεις της κυβέρνησής του, καθώς και το πρόγραμμα που θα ακολουθηθεί, για την εφαρμογή των συστάσεων και των μέτρων που έχουν υποβληθεί από την τρόϊκα.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΙΖΟΛΑ;

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Αισθάνονται άραγε καλά οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ παρέα με τους αστέρες της ακροδεξιάς; Λίγο δαγκωμένοι πρέπει να πούμε, αν κρίνουμε από τις δημόσιες δηλώσεις τους, αλλά κατά τα άλλα σαν έτοιμοι από καιρό μας προκύπτουν. Άντρες έτοιμοι για όλα. Αποφασισμένοι να το πιουν κι αυτό το πικρό ποτήρι για το καλό της πατρίδας. Εξάλλου όπως εξήγησε χτες η κυρία Φώφη στη δημόσια τηλεόραση το λυπηρό για την ίδια δεν είναι η παρέα με τους φασίστες τύπου Βορίδη αλλά η απουσία από την παρέα της αριστεράς!

Καλά δεν υπάρχει έστω ένας τους που να ντρέπεται; Ποια Ελλάδα θα σώσουν χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη, τον εκπρόσωπο του Λεπέν, τους ταγματασφαλίτες της σύγχρονης ακροδεξιάς και τους θαυμαστές του Παπαδόπουλου και του Πινοσέτ; Πώς κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, σοσιαλιστές τρομάρα τους, πολιτικοί απόγονοι του Αλλιέντε, αυτό που έχει ξεσηκώσει τους συντρόφους τους σ’ όλο τον κόσμο κι έκανε τους Γάλλους νααρνηθούν να στείλουν συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Παπαδήμο;

Και πώς και αυτοί και τα δεξιά ξαδέλφια τους τολμούν να αγκαλιάζουν εκείνους που σήκωσαν τσεκούρια κατά της δημοκρατίας; Είναι η Ελλάδα του Χρυσοχοΐδη και του Μαγκριώτη ίδια με την Ελλάδα του Άδωνι και του Ροντούλη; Αν είναι, αν ενστερνίζονται το είδος του ανθρωποφάγου εθνικισμού που βαφτίζεται αγάπη για την πατρίδα να το ξέρουμε. Και να γράψουμε όλους όσοι συνεργάζονται εποικοδομητικά με τα φασιστάκια δεύτερης και τρίτης γενιάς στο μαυροπίνακα των χορηγών του φασισμού.

Αν όμως αυτοί δεν έχουν κανένα όριο και κανένα φραγμό να πειθαρχούν στις εντολές της Μέρκελ, αν αποφάσισαν να γίνουν βορά του κάθε Βορίδη, κάποιος θα πρέπει να τους πει ότι η δημοκρατία δεν είναι μπριζόλα για να προσφέρουν κοψίδια στους εχθρούς της. Ούτε παράνομη μετανάστης στην πατρίδα της, να την πουλάνε ως προαγωγοί έσχατης υποστάθμης σε κάθε τσεκουράτο Ελληναρά. Έστω και άπορη η κορασίδα είναι από καλή γενιά, έχει γονείς και συγγενείς που την ανάστησαν με θυσίες κι ενδιαφέρονται για την τύχη της.

Αν αμφιβάλλουν για τη ζόρικη γενιά της ας περάσουν μεθαύριο απ’ το Πολυτεχνείο. Αλλά τι να καταλάβουν πια, όταν συναγελάζονται με κείνους που ερωτεύτηκαν τον Χίτλερ και γαλουχήθηκαν με το μεγαλειώδες: Ο Μάλλιος ζει αυτός μας οδηγεί; Μπρρρρρρ….

 

* Δημοσιεύτηκε στην ΑΥΓΗ τη Τρίτη 15 Νοεμβρίου

Με το άγριο

Αν η άρχουσα τάξη δεν μπορεί να επιβάλλει «με το καλό» τα μέτρα «κινεζοποίησης» στο λαό, τότε θα προσπαθήσει να τα περάσει «με το άγριο». Αν δεν ρημάξει τους εργάτες, και δε δώσει στις τράπεζες δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων, τότε θα χρεωκοπήσουν. Και από το να χρεωκοπήσουν αυτοί, προφανώς προτιμούν να χρεωκοπήσουμε εμείς. Το αντίθετο πρέπει να ισχύει για εμάς.

Όσο ο λαός δεν απαντά σε αυτά τα σχέδια με μια εξέγερση που θα τους ανατρέψει, τόσο θα παίρνουν θάρρος και τελικά θα μας πάρουν και τα σώβρακα, τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Όπως σωστά παρατηρεί και η παρακάτω ανάλυση του «Βήματος», τυπικά δεν χρειάζονταν το ΛΑΟΣ για να σχηματιστεί η «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας». Παρόλα αυτά επέλεξαν συνειδητά να το «κυβερνοποιήσουν», δείχνοντας ξεκάθαρα ότι θα κάνουν ότι χρειαστεί για να πετύχουν το ρήμαγμα μας.

αλήθεια τι θα κάναμε στην θέση τους?

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι θα κάνατε αν είσαστε στη θέση των Γερμανών εταίρων μας και αν αναλογιστείτε πως η σημερινή κρίση μόνο κέρδος μπορεί να έχει για αυτούς. Την τελευταία διετία, η Γερμανία έχει επωφεληθεί κατά 9 δισ. ευρώ από την κρίση χρέους της ευρωζώνης, με τους Έλληνες να πληρώνουν για τις φοροαπαλλαγές των Γερμανών 8 δισ. ευρώ την περίοδο 2013-2014!
Αυτό προκύπτει από έρευνα του επικεφαλής οικονομολόγου της ολλανδικής τράπεζας ING στο Βέλγιο Κάρστεν Μπρζέσκι, η οποία…
δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του.
«Επί αρκετό χρονικό διάστημα η γερμανική οικονομία συγκαταλέγεται μεταξύ των ολίγων εκείνων που ευνοούνται από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Πράγματι, η γερμανική κυβέρνηση μπορεί πλέον να βρίσκει σχεδόν δωρεάν διεθνή χρηματοδότηση», παρατηρεί ο αναλυτής του ολλανδικού τραπεζικού ομίλου.
Όπως επεξηγεί, όταν το επιτόκιο των 10ετών ομολόγων της Ιταλίας ξεπέρασε το 7% και το επιτόκιο ακόμη και της Γαλλίας έχει φθάσει στο ιστορικά υψηλό επίπεδο 3%, το Βερολίνο εκδίδει 10ετή ομόλογα με επιτόκιο 1,7%, διετή με μόλις 0,3% και εξάμηνης διάρκειας με επιτόκιο που έπεσε στο… 0,08%, ενώ προ ενός μηνός βρισκόταν στο 0,3%.

Τεχνικό σφάλμα.Sorry!

 Άμεση διενέργεια έρευνας ζήτησε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών για την «κατά λάθος υποβάθμιση» της γαλλικής αξιολόγησης από την Standard & Poor’s: O οίκος είχε στείλει την Πέμπτη mail σε ορισμένους πελάτες του στο οποίο έκοβε το γαλλικό «ΑΑΑ», αποσύροντάς το όμως λίγο αργότερα και αποδίδοντάς το σε τεχνικό σφάλμα.
«Πρέπει οπωσδήποτε να διερευνηθεί ποιες μπορεί να είναι οι αιτίες συνέπειες από αυτήν την ενέργεια της Standard & Poor’s» τόνισε ο Γάλλος ΥΠΟΙΚ Φρανσουά Μπαρουέν σε δήλωσή του για το θέμα, όπως μεταδίδει το Reuters.Καταλαβαίνω απόλυτα λοιπόν την πρεμούρα  γαλλογερμανων και Αμερικανών να συμμαζέψουν την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη γενικότερα,θα πρότεινα όμως να δουν με μια πιο ενδελεχή ματιά και τα του οίκου τους.
Είναι πολύ βολικό να πιστεύετε ότι θα σώσετε τον κόσμο, ακριβώς όσο βολικό
είναι ότι ήταν τεχνικό λάθος η διαρροή αξιολόγησης της Γαλλίας,
εμένα επιτρέψτε μου να αμφιβάλω.
Δεν πιστεύω οτι υπάρχουν κορόιδα επενδυτές που θεώρησαν ότι έγινε λάθος,
απλά ήταν τόσο μεγάλη η ζημιά ώστε προσπάθησαν να την μαζέψουν,
είμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει περίπτωση.
Μετά την ανάκληση του mail δύσκολα επενδυτής θα δώσει σεντ στην γαλλική οικονομία τουλάχιστον από αυτούς που έλαβαν το mail πόσο μάλλον μετά την τεράστια έκθεση της Γαλλίας σε ευρωπαϊκό χρέος.Η έκθεση των γαλλικών τραπεζών στο χρέος (ιδιωτικό και δημόσιο) είναι 415δις στην ιταλία, 150δις στην ισπανία, 55δις στην ελλάδα, 32δις στην ιρλανδία, 25δις στην πορτογαλία και 230δις στο βέλγιο για να πάρουμε μόνο τις χώρες που βρίσκονται πέρα από ή στα όρια της εξόδου από τις αγορές. Δηλαδή 1τρις ευρώ έκθεση χοντρά χοντρά.

Τέλος οι Αμερικανοί προσέρχονται σε συζητήσεις δίνουν συμβουλές έχοντας
οι ίδιοι χρεοκοπημένες κομητείες.
Αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 11 του Πτωχευτικού Δικαίου θα υποβάλει η Κομητεία  Jefferson[η συγκεκριμένη κομητεία εχει πλειοψηφία έγχρωμων
κατοίκων αν ήταν το Μαϊάμι;], που περιλαμβάνει την πόλη Birmingham, που είναι η μεγαλύτερη στην Αλαμπάμα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Birmingham News.Η χρεοκοπία των 4,1 δισ. δολαρίων θα αποτελεί τη μεγαλύτερη χρεοκοπία κομητείας στην ιστορία των ΗΠΑ, ξεπερνώντας σε επενδυτικές ζημιές την χρεοκοπία της Κομητείας Orange (1,64 δισ. δολάρια).
Η επιτροπή της Κομητείας Jefferson αποφάσισε, με τέσσερις ψήφους υπέρ και μία κατα, να προχωρήσει στην αίτηση υπαγωγής, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εφημερίδας.
Η Κομητεία σηκώνει στις πλάτες της χρέος 3,14 δισ. δολαρίων λόγω της επέκτασης και επιδιόρθωσης του αποχετευτικού συστήματος.

Λουκάς Παπαδήμος: Ο ευπατρίδης των τραπεζών

Λομπίστας του πολυεθνικού κεφαλαίου διορίζεται πρωθυπουργός ερήμην του λαού. Αντιδημοκρατική εκτροπή που πρέπει να ματαιωθεί με μαζικές και αποφασιστικές λαϊκές κινητοποιήσεις.

Του Γιώργου Βασσάλου

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συμφώνησαν τελικά, μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις, να διορίσουν από κοινού τον Λουκά Παπαδήμο ως πρωθυπουργό. Δημοκρατική Συμμαχία και ΛΑΟΣ στήριξαν ενθουσιωδώς τη διαδικασία αυτή, ενώ το ίδιο έκαναν πιο διακριτικά και η Δημοκρατική Αριστερά και οι Πράσινοι. Οι δυνάμεις αυτές συγκροτούν πλέον επισήμως το «κόμμα της τάξης» που βάζει πλάτη για να εφαρμοστεί η θέληση του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου, πάνω στον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό που ήδη ανέτρεψε με τις κινητοποιήσεις του έναν πρωθυπουργό που δεν τον εκπροσωπούσε πια με καμία έννοια.

Το μέτωπο των πολιτικών αυτών δυνάμεων βάζει στο τιμόνι της χώρας έναν άνθρωπο που με καμία διαδικασία δεν έχει επιλέξει ο ελληνικός λαός.

Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι τυχαίος. Είναι μέλος του λόμπι που ονομάζεται Trilateral Commission (Τριμερής Επιτροπή). Πρόκειται για οργανισμό που έφτιαξαν στη δεκαετία του ’70 εκπρόσωποι πολυεθνικών εταιρειών από τα τρία ιμπεριαλιστικά κέντρα της τότε εποχής (ΗΠΑ, Δ. Ευρώπη, Ιαπωνία) και είχε ως ρητό στόχο τον περιορισμό των δημοκρατικών κατακτήσεων των λαών και την αύξηση της εξουσίας των εταιρειών αυτών.

Ιδού τι λέγεται για το λόμπι αυτό από την Αυστραλή ακαδημαϊκό Sharon Beder:

H Trialteral Commission είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο δίκτυα εταιρειών μπορούν να εντάξουν υψηλά ιστάμενους σε κυβερνήσεις και δημόσιες διοικήσεις μέσα σε συμμαχίες εναντίον της δημοκρατίας. Η Τριμερής Επιτροπή δημιουργήθηκε για να “διαμορφώσει τη δημόσια πολιτική” σε μια εποχή που η δημοκρατία έθετε εξοργιστικά εμπόδια στις πολυεθνικές. Το 1975, η Τριμερής Επιτροπή δημοσίευσε μια έκθεση με τίτλο “Η Κρίση της Δημοκρατίας”. Ανάμεσα στους συγγραφείς της ήταν ο γνωστός αντιδραστικός Samuel Huntington. Η έκθεση διαπίστωνε ότι “κάποια από τα προβλήματα διακυβέρνησης σήμερα οφείλονται στην υπερβολική δημοκρατία”. Η έκθεση είπε επίσης ότι “χρειάζεται πράγματι ένας βαθμός περιορισμού της δημοκρατίας” και ακόμα ότι “η αποτελεσματική λειτουργία ενός δημοκρατικού πολιτικού συστήματος απαιτεί ένα βαθμό απάθειας και μη ανάμειξης ενός μέρους ατόμων και ομάδων”. Ιδού λοιπόν η ομάδα πίεσης της οποίας είναι μέχρι σήμερα μέλος ο κύριος Παπαδήμος και της οποίας ακριβώς την ιδρυτική αποστολή έρχεται να εκπληρώσει στην Ελλάδα: να επιβάλει την απάθεια στον ελληνικό λαό που αγωνίζεται ενάντια στα άδικα μέτρα και να «μετριάσει» το δικαίωμά του να διαλέγει ποιος θα τον κυβερνάει.

Ο ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος της Τριμερούς Επιτροπής David Rockfeller εξήγησε το σκοπό ύπαρξής της, λέγοντας ότι «πρέπει να μειωθεί ο ρόλος της κυβέρνησης. Κάποιος πρέπει να αναλάβει αυτά που έκανε η κυβέρνηση και οι εταιρείες φαίνονται να είναι οι οντότητες που είναι πιο λογικό να το κάνουν αυτό». Αυτό ακριβώς προβλέπει και το πρόγραμμα της Τρόικας που έρχεται να εφαρμόσει ο κύριος Παπαδήμος. Την παράδοση όλων των λειτουργιών της ελληνικής κοινωνίας σε πολυεθνικά αρπακτικά που είναι στην πράξη τα ίδια με αυτά που τον επέβαλαν μέσω του ελέγχου που ασκούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην κυρία Μέρκελ και στον κύριο Σαρκοζί.

Στις 7 Νοεμβρίου, οι Financial Times έγραψαν: «…πρωτοκλασάτοι πολιτικοί, επιχειρηματίες και λομπίστες διενεργούν εντατικές συζητήσεις για να εντοπίσουν υποψηφίους για υπουργικές θέσεις στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας». Να πώς σχηματίστηκε η κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου ερήμην του λαού και με τις μεγάλες εταιρείες να έχουν καθοριστικό ρόλο.

 

Ο Λουκάς Παπαδήμος είναι επίσης ο πρώην υποδιευθυντής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ενός μη εκλεγμένου οργανισμού που δεν είναι υπόλογος σε κανέναν και  καθορίζει την πολιτική του με βάση τις οδηγίες που παίρνει από σώματα εκπροσώπων του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Τέτοια σώματα είναι η Ομάδα των Τριάντα [1] και το Σκιώδες Συμβούλιο της ΕΚΤ (δείτε τα μέλη του στο τέλος αυτού του άρθρου).

Την πολιτική θέληση των τραπεζών που συμμετέχουν σε αυτά τα λόμπι εκπλήρωνε και ο κ. Παπαδήμος όταν ήταν υποδιευθυντής της ΕΚΤ. Αποτελεί λοιπόν δοκιμασμένο μέλος της παγκόσμιας τραπεζικής ελίτ και αυτήν κυρίως αντιλαμβάνεται ως τη «μητέρα-πατρίδα» του.

Δεν πρέπει να αναμένεται λοιπόν ότι ο κύριος αυτός θα «χρησιμοποιήσει τις γνώσεις του και τις επαφές του για να ωφελήσει τον ελληνικό λαό», όπως λένε τα παπαγαλάκια. Πρόκειται για εκπρόσωπο του διεθνούς τραπεζικού και πολυεθνικού κεφαλαίου που έρχεται με τρόπο ανάλογο που τα δύο μεγάλα αστικά κόμματα έφεραν στην εξουσία τον Μεταξά τη δεκαετία του ’30, καθώς και με τη θετική έγκριση των ευρωπαϊκών ελίτ.

Η Ρώμη καίγεται. Η Ευρώπη χωρίς σχέδιο.Οι Γάλλοι είναι οι επόμενοι.

Η Ιταλία κοιτά κατάματα την άβυσσο, καθώς με το κόστος δανεισμού της να ξεπερνά πλέον το 7%, έχει πρακτικά αποκλειστεί από τις αγορές ομολόγων, την ώρα που διαθέτει ένα χρέος ύψους 1,9 τρισ. ευρώ αλλά κανένα προστατευτικό δίχτυ από την ΕΕ ή το ΔΝΤ.

Τρεις ημέρες αφότου η Σύνοδος του G20 απέτυχε να μοχλεύσει τον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης EFSF, ώστε αυτός να έχει δύναμη πυρός 1 τρισ. ευρώ, οι αγορές επιτέθηκαν στα ομόλογα της Ιταλίας, ποντάροντας ακριβώς στο γεγονός ότι η χώρα είναι πλέον απροστάτευτη απέναντι στις διαθέσεις τους.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αγοράζει ιταλικά ομόλογα μέσω της δευτερογενούς αγοράς, όμως, προφανώς οι προσπάθειές της δεν είναι αρκετές για να αποτρέψουν τη βύθιση των τιμών και την εκτίναξη των αποδόσεών τους.

Η απόφαση του οίκου εκκαθάρισης LCH.Clearnet να αυξήσει το απαιτούμενο margin για τις συναλλαγές στα ιταλικά ομόλογα, αποτέλεσε τη χαριστική βολή.

Η απόδοση των ομολόγων ξεπέρασε χθες το όριο συναγερμού και βιωσιμότητας του 7%. «Διαβήκαμε τον Ρουβικώνα», δηλώνει η Capital Economics. Σύμφωνα με τον οίκο, η Ιταλία δεν θα μπορέσει να αναχρηματοδοτήσει τα χρέη της, ύψους 300 δισ. ευρώ που λήγουν του χρόνου και θα βρεθεί σε μία άτακτη χρεοκοπία. Εκτός και εάν οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίσουν άμεσα την έκταση της κρίσης. «Πρόκειται για έναν πανικό. Η Ρώμη καίγεται. Οι κυβερνήσεις πρέπει να σταματήσουν τη μετάδοση της πυρκαγιάς», είπε η Jennifer McKeown, επικεφαλής οικονομολόγος της Capital Economics.

Οι ενδείξεις της μετάδοσης της κρίσης είναι ήδη εδώ, καθώς το spread των γαλλικών ομολόγων έναντι των αντίστοιχων γερμανικών άγγιξε το ρεκόρ για την εποχή του ευρώ, των 146 μονάδων βάσης. Οι γαλλικές τράπεζες έχουν έκθεση 416 δισ. δολαρίων στην Ιταλία. 

Οι Γερμανοί ξανάρχισαν το βιολί της ανταγωνιστικότητας αλλά αυτήν την φορά της Ιταλίας.

Η Ιταλία πρέπει να δώσει ώθηση στην ανταγωνιστικότητα της.Οι πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία και η κλιμάκωση των αντιδράσεων από τις χρηματαγορές, έχουν προκαλέσει έκδηλη ανησυχία στο Βερολίνο.

«Η γερμανική κυβέρνηση ανησυχεί για τις παρούσες εξελίξεις στις αγορές και παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στην Ιταλία με μεγάλο ενδιαφέρον», δήλωσε σήμερα ο εκπρόσωπος Τύπου της Άνγκελα Μέρκελ, Στέφαν Σόιμπερτ.

«Η καγκελάριος χαιρετίζει τις υποσχέσεις για οικονομική μεταρρύθμιση στην Ιταλία. Η Ιταλία είχε ένα πρόβλημα χρέους και πρέπει να δώσει ώθηση στην ανταγωνιστικότητα της», τόνισε ο κ. Σόιμπερτ. Ρίξε μια ανταγωνιστικότητα να σου βρίσκεται.

γαλλος φλώρος

Μια «πρόβλεψη» που  θα συζητηθεί πολύ έκανε ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί , ο οποίος, μιλώντας σε φοιτητές στο Στρασβούργο, ούτε λίγο, ούτε πολύ, τόνισε πως η πορεία που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση οδηγεί σε ένα «μοντέλο δύο ταχυτήτων»!Ενας Γαλλος Μπερλουσκόνι στο χυδαιοτερο ένας κεκαλυμμένος πόρνος που έχει την θρασύτητα να απευθύνει τελεσίγραφο σε κράτη και να κάνει προβλέψεις που τον βολεύουν συνήθως, αφού οι Γαλλοι σαν μωρές παρθένες δεν αντιλήφθηκαν το λάθος της εισδοχής της Ελλαδος στο ευρώ παρά μόνο μετά από 10 χρονιά και αφού ειχαν ξεκοκαλίσει τον πλούτο των Ελλήνων πουλώντας τους όπλα και ότι ακόμη 

Ούτε οι Τούρκοι δεν έχουν δείξει τόσο μεγάλη ασέβεια προς την Ελλάδα

Όση αυτή που επέδειξαν οι εταίροι μας,απορώ πως θα πούμε στα παιδιά μας κάποια μέρα οτι οι Γερμανοί με τους Γάλλους διόρισαν κυβέρνηση στην Ελλάδα του 2011,δεν μπορώ να περιγράψω πόσο ντρέπομαι.Ποιο πολύ απο όλους όμως πρέπει να ντρέπονται οι δυο εθνικόφρονες ένοικοι της πολυκατοικίας,και θέλω πολύ να δω πως θα ξαναπιάσουν στο στόμα τους την πατρίδα όταν στο πρώτο μπουουου κρύφτηκαν στις φούστες της Μερκελ.

WSJ: Merkel και Sarkozy έχουν χάσει την αξιοπιστία τους.

Για απώλεια της αξιοπιστίας των Merkel και Sarkozy κάνει λόγο σε άρθρο της η Wall Street Journal. Στο άρθρο σημειώνεται πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες έθεσαν διορία έξι εβδομάδων για τη διάσωση του ευρώ η οποία εξέπνευσε στις Κάννες. Στη σύνοδο της G20 ωστόσο, όπως τονίζεται, δεν σημειώθηκε καμία σημαντική συμφωνία, αντίθετα η ανακοίνωση των ηγετών της Γαλλίας και της Γερμανίας πως η Ελλάδα είναι ελεύθερη να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη ενδέχεται να επισπεύσει τη διάλυσή της.

Η ανακοίνωση αυτή μετασχημάτισε τη φύση του ευρώ, αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Οι Merkel και Sarkozy αποφάσισαν πως η Ευρωζώνη αποτελεί εθελοντική ένωση, όχι λόγω μίας προσκόλλησης στην αρχή του εθνικού αυτοπροσδιορισμού αλλά για την προστασία της αρχής πως οι χώρες μέλη δεν πρέπει να γίνονται υπόχρεες για τα χρέη άλλων.

Η σημασία της ανακοίνωσής αυτή είναι τεράστια. Ξαφνικά, ο συναλλαγματικός κίνδυνος εισήχθη σε μία αγορά κρατικών ομολόγων η οποία εξακολουθεί να προσπαθεί να “χωνέψει” πως τα ομόλογα των κρατών της Ευρωζώνης περιέχουν έναν απροσδόκητο πιστωτικό κίνδυνο.

Ακόμα χειρότερα, σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, οι δύο ηγέτες σημείωναν πως θα κάνουν τα πάντα για να σώσουν το ευρώ. Ακόμα και οι διαβεβαιώσεις που έχουν δώσει δεν αξίζουν το χαρτί στο οποίο έχουν γραφτεί, αναφέρεται χαρακτηριστικά στο άρθρο. Πρώτον, δεν θα υπήρχαν χρεοκοπίες, έπειτα το πρώτο ελληνικό haircut ήταν “μοναδική κατάσταση”, το δεύτερο haircut ακολούθησε 12 εβδομάδες αργότερα, τώρα η έξοδος από την Ευρωζώνη είναι δυνατή. Δεν πρέπει να απορεί κανείς γιατί οι αγορές δεν δανείζουν και η Κίνα δεν θα επενδύσει στο ταμείο διάσωσης της Ευρωζώνης. Τίποτα από αυτά που λένε οι συγκεκριμένοι αυτοί οι ηγέτες δεν έχει κάποια αξιοπιστία, τονίζεται στο άρθρο.

«Η Μέρκελ δημιούργησε την κρίση στην Ευρωζώνη»Λάβρος κατά της Γερμανίδας καγκελαρίου ο Τζορτζ Σόρος

Στις αποφάσεις που πήρε η Καγκελάριος Μέρκελ το 2008 οφείλεται η επιδείνωση της κρίσης σύμφωνα με τον μεγαλοεπενδυτή, Τζορτζ Σόρος. Σε συνέντευξή του στο Reuters o μεγαλοεπενδυτής και οικονομολόγος Τζορτζ Σόρος, τόνισε μάλιστα ότι ενδεχόμενη ελληνική χρεοκοπία θα μπορούσε να πυροδοτήσει ένα νέο κραχ σε παγκόσμιο οικονομικό επίπεδο.

«Οι οικονομίες δε μπορούν να σηκώσουν ένα ευρωπαϊκό σχέδιο που δεν θα πετύχει. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν να πετύχει. Άφησαν την κρίση οξύνεται, αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχίσει άλλο. Δεν έχουν άλλα σχέδια να φέρουν στο “τραπέζι”. Τώρα είναι υποχρεωμένοι να λύσουν το πρόβλημα» υπογραμμίζει ο Τζορτζ Σόρος.

το φιλί της σιωπής

Ο Κάρμινε Αμάτο και ο Ντανιέλε Ντ’ Ανιέζε, 30 και 27 ετών, κατηγορούνται για μαφιόζικη δράση και διακίνηση ναρκωτικών. Την ώρα που αποχωρούσαν φρουρούμενοι από τους αστυνομικούς…

και λίγο πριν μπουν σε αστυνομικό αυτοκίνητο για να οδηγηθούν στις φυλακές, ένας επίσης νεαρός άνδρας που βρισκόταν ακριβώς πίσω από την πόρτα του αστυνομικού αυτοκινήτου πλησίασε τον Ντανιέλε Ντ’ Ανιέζε και τον φίλησε στο στόμα!
Οι δεκάδες που βρίσκονταν στο σημείο, καθώς και οι αστυνομικοί έμειναν φυσικά άφωνοι. Εννοείται βέβαια πως το φιλί των δύο ανδρών δεν ήταν σεξουαλικού περιεχομένου, σύμβολο της Μαφίας με την ονομασία Καμόρρα που δρα στην περιοχή.

Όπως τονίζει άλλωστε υψηλόβαθμο στέλεχος της αστυνομίας που παραμένει φυσικά ανώνυμο: «Είναι σαφές ότι η όλη σκηνή, εντυπωσίασε. Δεν υπάρχει, όμως, κάποιος σεξουαλικός συμβολισμός. Είναι η πιο ισχυρή, δυνατή απόδειξη, ότι ο συλληφθείς συνεχίζει να ανήκει στην μαφιόζικη οικογένεια. Με το φιλί στο στόμα, ανεξαρτήτως προτιμήσεων και φύλου, προσφέρεται μια αδιαμφισβήτητη απόδειξη αλληλεγγύης, πέρα από κάθε φραγμό και διαφορά»

Είναι το τελευταίο πράγμα που θα ζητούσα από την ΕΕ και είναι μόνο η σιωπή της.Είτε θέλουν είτε όχι τώρα θα μιλήσουν οι Έλληνες.Ο συγκεκριμένος συμβολισμός, το φιλί της σιωπής εμπεριέχει δυο βασικότατα συστατικά με πρώτο το οτι δεν θα μαθευτεί ποτέ τι συνέβη,νομίζω ότι ο ελληνικός λαός δεν το απαίτησε ποτέ, και το κυριότερο είναι η τιμωρία η οποία θα είναι σίγουρη σε περίπτωση ασέβειας, αυτή με αφορά και θα γράψω ποιο κάτω. Δεν είμαστε Πορτογάλοι Ισπανοί  ιρλανδοι κλπ piigs που τους πηδούν οικογενειακώς και πίνουν μπίρες,αφού λοιπόν θα αποφασίσουν να συνεχίσουν να μας εκβιάζουν θα φροντίσουμε και εμείς η τιμωρία τους να είναι παραδειγματική μπορούν να είναι σίγουροι, όσο και αν χρειαστεί να πονεσουμε. Ένα μικρο παράδειγμα της διαφορετικής αντιμετώπισης εθνων σε ανάλογες καταστάσεις στην σύγχρονη ιστορια είναι η διάρκεια κατάλυσης του δημοκρατικού πολιτεύματος σε χώρες της Ευρώπης και γύρω από αυτήν, η χούντα του φρανκο στην Ισπανία η οποία  διήρκεσε 36 χρόνια στην δε Τουρκία έγιναν τρία πραξικοπήματα για να καταλήξουμε στην χούντα του Εβρεν το 80 και ακόμη δεν έχουν καταλήξει οριστικά.

όλοι είμαστε αναξιόπιστοι εκτός της Γαλλίας και της Γερμανίας

Αμφιβάλω πολύ για το ότι ο Σαρκοζι καλώς έχει την δυνατότητα να κρατήσει την θέση του οδηγού στην Ευρώπη μαζι με την Μερκελ. Το γερμανικό δημόσιο χρέος είναι πολύ υψηλότερο από οτι ανακοινώνεται επισήμως, όπως ισχυρίζεται και η εφημερίδα Handelsblatt, επικαλούμενη υπολογισμούς του Bernd Raffelhueschen, καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Freiburg.Πέραν των 2 τρισ. ευρώ του δημοσίου χρέους, υπάρχουν και υποχρεώσεις άλλων 5 τρισ. ευρώ λόγω των ελλειμμάτων στα ασφαλιστικά ταμεία.

Που είχαμε μείνει λοιπόν στο χρέος της Γαλλίας που πλησιάζει τη ζώνη κινδύνου και πρέπει πάση  θυσία να τηρηθούν οι στόχοι για μείωση του ελλείμματος, σύμφωνα με τη γαλλική κρατική ελεγκτική αρχή όπως μεταδίδει το Reuters.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της γαλλικής κυβέρνησης, το δημόσιο χρέος θα κορυφωθεί το 2012, αγγίζοντας το 86,9% του ΑΕΠ.

«Τα ελλείμματα εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλά για να μπορέσουν να συγκρατήσουν το δημόσιο χρέος και πλέον αρχίζουν να είναι συγκρίσιμα με αυτά άλλων ευρωπαϊκών χωρών», ανέφερε ο επικεφαλής της ελεγκτικής αρχής, κ. Didier Migaud, μιλώντας στην Κάτω Βουλή.

Η κυβέρνηση Σαρκοζί στοχεύει σε μείωση του δημοσίου ελλείμματος από το 7,1% του ΑΕΠ το 2010 στο 5,7% το 2011. «Αν τηρηθεί αυστηρός έλεγχος των δαπανών, το γενικό έλλειμμα του δημοσίου μπορεί να μειωθεί στο 5,7% του ΑΕΠ το 2010, όπως προβλέπει η κυβέρνηση», δήλωσε ο κ. Migaud.

χαϊδεύοντας το shotgun

Την ώρα που απολαμβάνεις καθισμένος στον αναπαυτικό πουπουλένιο καναπέ σου το δεύτερο κομμάτι πίτσα και η ευχαρίστηση αποτυπώνεται στο γεμάτο ταλαιπωρία από τον κάματο της ημέρας πρόσωπο σου αντιλαμβάνεσαι πως ένα χοντρό σιχαμερό χέρι ιδρωμένο από την προσπάθεια ψάχνει την τσέπη σου για το μερτικό του, αυτό το χέρι είναι του Βενιζέλου η στην καλύτερη περίπτωση του Πάγκαλου,μόλις σιγουρευτείς ότι πρόκειται για αυτούς,γιατί παίζει να είναι και της πεθεράς σου τότε πρέπει να πάρεις ίσως την σημαντικότερη απόφαση της ζωή σου,η θα το αφήσεις να πάρει τα λεφτά με κίνδυνο να συνηθίσει την εύκολη οικονομική του κατάκτηση και να σε πασπατευει κάθε βράδυ, παίρνοντας κάθε φορά και περισσότερα η θα τραβήξεις το shotgun που είχες βρει ένα βράδυ σε μια γλάστρα στην σκοτεινή είσοδο ενός μπαρ στο Μεταξουργείο όταν ήσουν στρατιώτης και έχεις ακόμη κρυμμένο ανάμεσα στα μαξιλάρια του καναπέ, για να το πυροβολήσεις ακόμη και αν χρειαστεί να πληγωθείς και εσύ.Η απόφαση σου είναι λύση,τελική λύση.

υγ αν σπάσει ο διάολος το πoδι του και το χέρι είναι της πεθεράς σου τι να γίνει”Shit happens”

Πολύ αργά βαγγελη.

Καταπληκτικό ξεβράκωμα Βενιζέλου στην κοινοβουλευτική ομάδα,καιρό είχα να δω τέτοια κυβίστηση σαν την σημερινή του Ευάγγελου,σχεδόν κατέβασε τα παντελόνια του. Από σήμερα είναι αποδεδειγμένα μακράν ο μεγαλύτερος πολιτικός αριβίστας ακόμη μεγαλύτερος και από τον ίδιο τον γαπ, προκειμένου να μείνει αμέτοχος με διάφορες χαριτωμενιες και ηξεις αφηξεις εξωθεί την χώρα στην καταστροφή παριστάνοντας αρχικά τον πόντιο πιλατο κατόπιν εκθέτοντας βουλευτές προσκείμενους σε αυτόν και τέλος μαζεύοντας τα όλα πίσω, δεν γνώριζε τίποτα για το δημοψήφισμα, περίεργος όμως πως στο δελτίο του αντένα μια ώρα μετά την ανακοίνωση του γαπ σκιζόταν για την ορθότητα της απόφασης ,κατά την επιστροφή από τις καννες διένειμε δήλωση για το τι πρέπει να γίνει με το δημοψήφισμα για πρωτοβουλίες και λοιπές βλακείες, ώσπου σήμερα το βράδυ για να εξοντώσει τον λοβερδο και τις άλλες συνιστώσες αντίδρασης μέσα στο πασοκ τραβήχτηκε πίσω για να βγαλουν άλλοι το φίδι από την τρύπα αφήνοντας τον γαπ ανέγγιχτο.

Μην ξαναγυρίσεις πίσω, καλύτερα πηγαινε στην Minnesota

Με τον εκβιασμό  του δημοψηφίσματος τι ήλπιζε να κερδίσει; νομιμοποίηση συσπείρωση του πασοκ και το πολύ πολύ να κομπάζει για περίπου 20 ημέρες οτι συμφωνεί ο λαός, μετά απο αυτό το διάστημα θα είχαμε ξεχασει πως ψηφίσαμε θα ξαναρχίζαμε τα μπινελίκια και θα ξαναβγαιναμε στους δρόμους, από τον Θυμιο της κίτρινης φυλής ως τον Φωτόπουλο της δεη,τέλος γιαούρτι και φασκέλωμα θα εξακολουθούσαν να υφίστανται κανονικά. Φαντάστηκε οτι μετά το δημοψήφισμα, και αν ήταν κερδισμένος θα αλώνιζε για κάνα χρόνο ακόμη,τον γελασανε και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο.Ο Βενιζέλος για παράδειγμα όταν αναφέρθηκε το δημοψήφισμα δεν είπε όχι, ελπίζω τώρα να κατάλαβε το γιατί. Απορώ λοιπόν αν για 20 ημέρες άξιζε όλο αυτό το ξεφτιλικη που πέρασε και περνάει;

Υ Γ και που να δει τι έχει να περάσει ακόμα ;

Eat that

–το παρακάτω κείμενο γράφτηκε προκειμένου να διαβαστεί από ανθρώπους που δεν έχουν παρά ελάχιστες γνώσεις για την ελλάδα (η αγγλική έκδοση βρίσκεται κάπου εδώ γύρω όταν το βρω θα το βαλω σε μια πολύ καλή μετάφραση της πηνελόπης παπαηλία), οπότε κάποια κομμάτια του μπορεί να φανούν λίγο αυτονόητα για εμάς τους ντόπιους. Έκανα μερικές εμβόλιμες προσθήκες που ελπίζω να αμβλύνουν λίγο αυτή την εντύπωση. Κατά τ’ άλλα εμένα μου φάνηκε πολύ χρήσιμο όταν το έγραφα γιατί μου έδωσε μια μικρή βάση σε αυτό το μόνιμο ζήτημα του ποιοι είμαστε και τι θέλουμε από τη ζωή. Οι πιο αριστεροί το ονομάζουν και ταξική ανάλυση. Όπως και τα περισσότερα κείμενα μου, αποτελείται από ατελή υλικά που με βασανίζουν κι όχι από κάποια σιγουριά μου για τον κόσμο που έρχομαι να σας τον παρουσιάσω σαν μωυσής με σανδάλια, πέτρινες πλάκες και αποσμητικό ρεξόνα–

Οι έλληνες -όπως και πολλοί άλλοι λαοί- πιστεύουν πως είναι μοναδικοί. Κι αυτό ισχύει και για τα θετικά και για τα αρνητικά χαρακτηριστικά τους. Γι’ αυτό και η ελληνική κρίση αντιμετωπίζεται πολύ συχνά στον επίσημο λόγο ως ένα καθαρά ελληνικό φαινόμενο. Πώς όμως μπορείς να το καταφέρεις αυτό όταν ολόκληρη η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται υπό κατάρρευση εδώ και 3 χρόνια?

Όταν ο πανούργος και υπέρβαρος με άποψη αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δήλωσε με νόημα πως “όλοι μαζί τα φάγαμε”, στην ουσία προσπάθησε να διαμορφώσει την αφήγηση αυτής της κρίσης στα μυαλά των ψηφοφόρων. Δεν είχε νόημα να φέρει περίπλοκες εξισώσεις και οικονομικά διαγράμματα, παρά απευθύνθηκε στο ελαφρά κρυμμένο μυστικό της ελληνικής κοινωνίας. Πως όλα τα πράγματα γίνονται καλύτερα στην αδήλωτη γκρίζα οικονομία.

Η ελλάδα είναι μια χώρα που δεν διαφέρει πολύ από τις υπόλοιπες χώρες της μεσογείου (και μερικές χώρες της νοτίου αμερικής). Οι πατρωνικές σχέσεις με την εξουσία ήταν ο παραδοσιακός τρόπος που η ελληνική πολιτική ελίτ συναλλασσόταν με τους πολίτες. Ταυτόχρονα η έλλειψη μιας μαχητικής φιλελεύθερης αστικής τάξης δεν τερμάτισε ποτέ αυτές τις σχέσεις. Η ελλάδα (όπως και οι ΗΠΑ) λόγω επαναστατικών καταβολών ήταν από τα λίγα κράτη που διέθεταν καθολικό δικαίωμα ψήφου το 19ο αιώνα. Ήδη από το 1844 ψήφιζε το 90% του -ανδρικού- πληθυσμού. Αυτή η δημοκρατική ιδιαιτερότητα γλίτωσε τους έλληνες φτωχούς (δηλαδή τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού τότε) από τις τύχες που είχαν πχ στην αγγλία (αστικοποίηση με βίαιη προλεταριοποίηση).

Η μικρο-ιδιοκτησία παρέμεινε η κυρίαρχη μορφή καπιταλιστικής έκφρασης και συσσώρευσης. Τα ποσοστά των μισθωτών σε σχέση με το σύνολο του ενεργού πληθυσμού ήταν 35% το 1950 κι έφτασαν γύρω στο 50% το 1980, όταν στην υπόλοιπη δύση ξεπερνούσαν το 80%-90%. Σε αυτά τα ισχνά ποσοστά η αριστερά προσπάθησε να εφεύρει μια εργατική τάξη και φυσικά δυσκολεύτηκε πολύ. Διότι ακόμα και ανάμεσα σε αυτούς τους λίγους μισθωτούς, υπήρχαν αρκετοί που δεν αισθάνονταν εργάτες.

Για καλό και για κακό ο εκμοντερνισμός της ελλάδας παρέμεινε “ατελής”, υιοθέτησε δηλαδή μόνο ορισμένα από τα χαρακτηριστικά που είχε στη δυτική ευρώπη.

500,000 μέτοχοι[μικροεπενδυτές] ελληνικών τραπεζών χάνουν τις οικονομίες τους.

 Αν και δεν είχα ποτέ μου μετοχές μιας και η εργασία μου συνήθως μου  εξασφάλιζε πολυ καλύτερες αποδώσεις δεν μπορώ να αντισταθώ σε μια τεράστια αδικία που γίνετε στους ελληνες μικρομετόχους δεν είναι δίκαιο να χάνονται αποταμιεύσεις χρόνων  και δεν είναι τραπεζίτης κάποιος που αγόρασε 10000 ευρώ τράπεζες για να έχει μια μικρή απόδοση στα χρήματα του. Ποιος περίμενε ότι θα χάσει όλες του τις οικονομίες?

Είμαι πολύ περίεργος να δω τι θα πουν στους μικρομετόχους οι διοικήσεις των τραπεζών που έχασαν τα χρήματα τους

καιγια όνομα του θεού πόσο περισσότερο προκλητικοί μπορείτε να γίνετε σαν κυβέρνηση δεν είναι αρκετη η καταστροφή που προκαλέσατε θα αφήσετε και της διοικήσεις των τραπεζών στην θεση τους για ποιο λόγω για να ξεσηκωθούν οι μέτοχοι και να περάσουν οι διοικήσεις αυτά που πέρασαν τα θύματα του κολλα και του σταμουλη επι μητσοτακη;

Με τις κοινές μετοχές λόγω του dilution οι μέτοχοι μικροί και μεγάλοι θα χάσουν σχεδόν θα χάσουν τα πάντα. Με τις προνομιούχες η κατάσταση είναι πιο ελέγξιμη. Υπάρχει η πιθανότητα ανάκαμψης. Ωστόσο και χθες το βράδυ ο Γ Παπανδρέου πρωθυπουργός της Ελλάδος επανέλαβε ότι οι κεφαλαιακές ενισχύσεις των  τραπεζών θα πραγματοποιηθούν με κοινές μετοχές και κατ΄ ουσία απέκλεισε την έκδοση προνομιούχων μετοχών για την κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών.
Ωστόσο ακόμη επιδιώκεται η βέλτιστη λύση.