Merkel: Όσο ζω η Ευρώπη δεν θα έχει ευρωομόλογα.

Δεν θα υπάρξει συνδιαχείριση χρέους στην Eυρώπη.

Με την πιο σκληρή διατύπωση που έχει μέχρι τώρα χρησιμοποιήσει, η Αγκελα Μέρκελ έβαλε νέο φρένο στα σχέδια για κοινή διαχείριση του χρέους των μελών της ευρωζώνης, διαβεβαιώνοντας ότι όσο…. βρίσκεται εν ζωή, η Ευρώπη δεν θα αποκτήσει ποτέ «συνευθύνη» στη διαχείριση του χρέους των κρατών της.
Σύμφωνα με παριστάμενες πηγές, η Αγκελα Μέρκελ εξέφρασε τη θέση αυτή στη διάρκεια συγκέντρωσης κομματικών στελεχών στο Βερολίνο.

ΠΗΓΗ: REUTERS

δεν μας αφήνεις άλλη λύση.

Η Ελλάδα είναι πια χαμένη υπόθεση, στην Ισπανία κρίνεται η Ευρώπη λέει ο Κρούγκμαν

Κριτική στον τρόπο με τον οποίο οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να επιλύσουν το πρόβλημα των τραπεζών της Ισπανίας ασκεί ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν επισημαίνοντας παράλληλα ότι αυτό είναι το ζήτημα από το οποίο θα κριθεί η μοίρα της Ευρώπης και όχι το ελληνικό.

Στην τακτική στήλη του στους New York Times υπογραμμίζει ότι το 1931 ήταν μια μοιραία χρονιά.

Η Αυστρία προσπάθησε να διασώσει τις τράπεζές της, αλλά το όλο και αυξανόμενο κόστος προκάλεσε και στην ίδια την κυβέρνηση πρόβλημα ρευστότητας. Σταδιακά το πρόβλημα εξαπλώθηκε και έξω από τα σύνορα δημιουργώντας πανικό στις αγορές.

Το κρίσιμο μάθημα του 1931 είναι ότι κανένας που θα μπορούσε να βοηθήσει την κατάσταση δεν το έπραξε και παρέπεμψε τις ευθύνες σε άλλους.

Μία επανάληψη της τότε κατάστασης βλέπει ο Κρούγκμαν και σήμερα.

Η Ισπανία είναι εκεί όπου θα παιχτεί η μοίρα της Ευρώπης, «ξεχάστε την Ελλάδα, είναι σχεδόν πια μια χαμένη υπόθεση», γράφει ο Κρούγκμαν.

Οι Ευρωπαίοι πιστωτές θα έπρεπε να αναλάβουν και κάποια ρίσκα για την περίπτωση της Ισπανίας, γράφει, ακόμα και αν αυτό δεν θα άρεσε στην Γερμανία. Αντ’αυτού επέλεξαν τη λύση του δανεισμού που πολύ σύντομα αποδείχτηκε αναποτελεσματική και δεν καθησύχασε καθόλου τις αγορές.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΡΙΣΗ: ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ

Tου ΖΑΚ ΣΑΠΙΡ*

Η Ισπανία αντιμετωπίζει σήμερα πρωτοφανή τραπεζική κρίση, η οποία αποτελεί άμεση και έμμεση συνέπεια της συμμετοχής της στο ευρώ.

Το ευρώ συνέβαλε στην επιτάχυνση της αποβιομηχάνισης της ισπανικής οικονομίας, η οποία στράφηκε προς τον τομέα των υπηρεσιών και των ακινήτων. Οι τράπεζες χρηματοδότησαν απεριόριστα τον τομέα των ακινήτων χορηγώντας δάνεια τόσο στους εμπόρους ακινήτων, τους κτηματομεσίτες και τους εργολάβους, όσο και στα νοικοκυριά. Οι επαγγελματίες ήταν οι πρώτοι που επηρεάστηκαν ,όντας ανίκανοι να πουλήσουν τα προϊόντα τους, τόσο στους τουρίστες, που απομακρύνθηκαν από την Ισπανία–με εξαίρεση τους πλουσιότερους – εξ αιτίας του υψηλού κόστους και της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ευρώ, όσο και στους πολίτες . Η δυναμική στον κατασκευαστικό τομέα αντιστράφηκε απότομα. Περάσαμε από την κατασκευή ενός εκατομμυρίου κατοικιών ανά έτος σε περίπου 80.000 σήμερα, ήτοι σε διαίρεση με συντελεστή το 12! Εξ ου και η έκρηξη της ανεργίας.

Η ραγδαία συρρίκνωση στον τομέα των κατασκευών είχε ως αποτέλεσμα την κάμψη όλης της οικονομίας. Είχε σημαντικό αντίκτυπο στη συνολική φερεγγυότητα της χώρας

Tα νοικοκυριά, που πλήττονται από την αυξανόμενη ανεργία, η οποία αγγίζει πλέον το 24,4% του ενεργού πληθυσμού, δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να αντιμετωπίσουν τους τόκους των χρεών τους και οι καθυστερούμενες οφειλές έχουν συσσωρευτεί. Αυτό μεταφράζεται σε τόκους υπερημερίας ύψους 8,3% επί του ενεργητικού των τραπεζών. Ένας απλός τρόπος για να γίνει μια εκτίμηση του ύψους των τραπεζικών υποχρεώσεων είναι να εξεταστεί το απόθεμα των 3 εκατομμυρίων ακατοίκητων σπιτιών, που σημαίνει 2,5 εκατ. πέραν αυτού που θεωρείται «φυσιολογικό» από τους κτηματομεσίτες. Αν εκτιμήσουμε τη μέση τιμή των κατοικιών στα 100. 000 ευρώ ,ένα απόθεμα 2,5 εκατομμυρίων από τις κατοικίες οδηγεί σε ένα σύνολο 250 δις «παγωμένων» υποχρεώσεων .Όντας βέβαια κάποιος αισιόδοξος μπορεί να πει ότι, με την πάροδο του χρόνου (σε δύο έως τρία χρόνια) και κατεβάζοντας την τιμή κατά το ήμισυ, αυτά τα σπίτια μπορούν να βρουν αγοραστές. Αυτό θα σήμαινε, ωστόσο, ότι θα υπάρξουν τουλάχιστον 125 δις ευρώ σε απώλειες μόνο από τον τομέα των ακινήτων. Σε αυτές πρέπει να προστεθούν και οι ζημίες που προκύπτουν από την οικονομική κρίση που προκάλεσαν τα διάφορα προγράμματα λιτότητας.

Πρέπει επίσης να λογαριάσουμε ότι στο τραπεζικό σύστημα, »οι ζημίες γεννούν ζημίες». Πιο συγκεκριμένα, τα χρέη που μόλις αποδείχτηκαν επισφαλή χρησιμεύουν ως εγγύηση στις διαπραγματεύσεις , οι οποίες αποσταθεροποιούνται με την αποκάλυψη αυτών των απωλειών και προστίθενται στο αρχικό απόθεμα των ζημιών. Αλλά η υποτίμηση του νέου ενεργητικού με τη σειρά της οδηγεί στην αποσταθεροποίηση των νέων διαπραγματεύσεων , έτσι ώστε η πρόβλεψη του τελικού συνολικού ποσού αποτελεί μια άσκηση τουλάχιστον τυχαία.

Με αυτό τον τρόπο ο οίκος Fitch πέρασε από μια πρόβλεψη απαιτούμενων κεφαλαίων ύψους 30 δις ευρώ σε μια άλλη ύψους 60 έως 100 δις ευρώ και λογικά υποβάθμισε την Ισπανία σε ΒΒΒ[1]. Ωστόσο, ακόμη και αυτή η εκτίμηση είναι κατώτερη της πραγματικότητας και σίγουρα θα αξιολογηθεί προς τα πάνω μετά από ένα ή δύο μήνες.

Συγκεκριμένα, η Ισπανία θα πρέπει , μέχρι το Δεκέμβριο του 2012, να βρει 82 δις για να χρηματοδοτήσει το χρέος της, και 16 δις ευρώ για την χρηματοδότηση των περιφερειών της (οι οποίες έχουν χάσει την πρόσβασή τους στις κεφαλαιαγορές κατά τη διάρκεια του 2011),ήτοι ένα συνολικό ποσό 98 δις ευρώ.

Οι συνολικές ανάγκες της Ισπανίας, μόνο για τη σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος , είναι σίγουρα κοντά στα 250 – 300 δις ευρώ, εκ των οποίων τουλάχιστον τα μισά θα χρειαστούν μέχρι το τέλος του 2012. Αν βασιστούμε στα 125 δις ευρώ (το ελάχιστο ποσό) των υποχρεώσεων που »αποκαλύφτηκαν»  κατά τη διάρκεια του 2012, αυτό σημαίνει ότι οι ανάγκες χρηματοδότησης θα είναι τουλάχιστον μέχρι το Δεκέμβριο στα 223 δις(125+ 98)ευρώ. Στην πραγματικότητα, το ποσό των 16 δις για τη στήριξη των περιφερειών είναι υποτιμημένο. Ένα ποσό του ύψους των 30 δις ευρώ είναι σχεδόν βέβαιο.

Αυτό θα σήμαινε ότι η Ισπανία πρέπει να βρει μέσα στους τελευταίους έξι μήνες του έτους, 237 δις ευρώ. Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η άνοδος των επιτοκίων αποκλείει την Ισπανία από της χρηματιστηριακές αγορές. Θα αναγκαστεί σύντομα να ζητήσει βοήθεια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (MES) και είναι γεγονός ότι έχει ήδη ζητήσει τη συνδρομή της Ευρώπης στις 9 Ιουνίου 2012.

Το δημόσιο έλλειμμα για το έτος 2012 , ανεξάρτητα από υποθέσεις που μπορεί να γίνονται, είναι έτοιμο να πετάξει στα ύψη.[2]

Οι διαπραγματευτές έχουν ήδη προβλέψει αυτή την κατάσταση και αυτό εξηγεί τα οξύτατα προβλήματα, που αντιμετωπίζει η Ισπανία για τη χρηματοδότησή της στις χρηματοπιστωτικές αγορές.

Ωστόσο, πίσω από την Ισπανία τώρα δεσπόζει καθαρά το πρόβλημα της Ιταλίας, το οποίο οφείλεται σε δύο λόγους: ένα χρέος που αντιπροσωπεύει το 120% του ΑΕΠ και μια πολύ χαμηλή ανάπτυξη, επί σειρά ετών, η οποία χτυπήθηκε από τα μέτρα που πήρε ο κ. Mario Monti, όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του ως πρωθυπουργός.

Βαρουφάκης: Το Μνημόνιο (σφικτό ή χαλαρό) ισοδυναμεί με εθνική καταστροφή

Συνέντευξη στον ΝΙΚΟ ΦΙΛΗ
Εδώ και πολύ καιρό από την αρχή της αιχμαλωσίας της χώρας στο σπιράλ του Μνημονίου ο καθηγητής Γιάννης Βαρουφάκης μίλησε τολμηρά και καθαρά για τα επερχόμενα. Δηλώνει απογοητευμένος και απαισιόδοξος από την κυβέρνηση που σχηματίστηκε από στελέχη που τους νοιάζει μόνο ή κυρίως ο υπουργικός θώκος. Εκτιμά πως η Ιταλία έχει μπει σε τροχιά χρεωκοπίας με ό,τι αυτό σημαίνει για το παρόν και το μέλλον της Ευρωζώνης.

 

* Ποιο είναι το κοινωνικό κλίμα την επομένη των εκλογών; Τι έχει απομείνει από τον φόβο που τελικώς καθόρισε το αποτέλεσμα των εκλογών;

Έχει μείνει το συναίσθημα που προκαλείται όταν απογοητεύουμε τον εαυτό μας. Η αίσθηση που αποκομίζουμε όταν δειλιάζουμε, αποφεύγοντας τη σύγκρουση με τις δυνάμεις του κακού επειδή, την τελευταία στιγμή, πρυτάνευσε ο φόβος που νιώθει ο Δαβίδ μπροστά στον Γολιάθ του κατεστημένου. Καθώς αποχωρήσαμε, ως λαός, από τις κάλπες, με τα κεφάλια σκυφτά, και υπό τους πανηγυρισμούς ενός κατεστημένου το οποίο υποτίθεται ότι είχε μπει στο περιθώριο, συναισθανόμαστε τις εξελίξεις ως επιβεβαίωση ότι, τελικά, αποδειχθήκαμε, τόσο δειλοί και φαύλοι όσο ήταν εκείνοι τους οποίους ψέγαμε για τη συλλογική μας κατάντια.

 

* Τι σηματοδοτεί η εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ στο 27%;

Ένα μεγάλο, μετέωρο, όμως βήμα προς την απελευθέρωση από τον φόβο.

 

* Σχηματίστηκε μια τρικομματική κυβέρνηση, ευρείας πλειοψηφίας. Πώς βλέπετε το μέλλον της;

Πολύ καλό. Τα στελέχη της θα έχουν άλλη μια ευκαιρία να στρογγυλοκαθίσουν στους θώκους της εξουσίας (το μόνο που τους νοιάζει άλλωστε) και, όταν έρθει η απαξίωση που θα φέρει η κατάρρευση, θα κρυφτούν πίσω από το επιχείρημα ότι δεν μπορούσαν να κάνουν και πολλά, δεδομένων των εξελίξεων προ της ορκωμοσίας τους.

 

* Η κυβέρνηση θεωρεί ότι διαθέτει προίκα από τους δανειστές και εννοεί κάποια χαλάρωση του χρονοδιαγράμματος εφαρμογής του Μνημονίου. Πόσο θα επηρεάσει αυτό τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις;

Το Μνημονιακό χρονοδιάγραμμα έχει καταργηθεί από την οικονομική πραγματικότητα έτσι κι αλλιώς. Οπότε η «χαλάρωσή του» είναι νομοτελειακά δεδομένη. Όμως μια τέτοια χαλάρωση ισοδυναμεί με εθνική καταστροφή. Κι αυτό επειδή αν μειωθεί η δοσολογία της δηλητηριώδους «θεραπείας» θα επιμηκυνθεί ο θάνατος της κοινωνικής οικονομίας, φέρνοντάς μας στην απόλυτη εξαθλίωση αργότερα απ’ ό,τι οι σημερινοί όροι του Μνημονίου. Τουλάχιστον, αν το Μνημόνιο έμενε ως έχει, η Ευρώπη θα αναγκαζόταν μια ώρα αρχύτερα είτε να αλλάξει τη «θεραπεία» είτε να διαλύσει την Ευρωζώνη. Η παράταση της πορείας προς την πλήρη κατάρρευση απλώς εξασφαλίζει ότι όταν έρθει, η κατάρρευση, οι αντοχές της Ελλάδας θα είναι πλέον μηδαμινές.

 

* Ποια είναι τα νέα στοιχεία της ευρωπαϊκής κρίσης και πώς εκτιμάτε ότι αυτή θα επηρεάσει το ελληνικό πρόβλημα;

Αυτή την στιγμή, η Ιταλία έχει χάσει την παρτίδα με την πτώχευση. Η φυγή κεφαλαίων από τις ιταλικές τράπεζες είναι μόνο μία διάσταση των εξελίξεων. Η άλλη, και πιο σημαντική, είναι η ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων από μεγάλες εταιρείες και η άμεση μεταφορά του ρευστού προς Ελβετία, Γερμανία, Λονδίνο και Ν. Υόρκη. Δεδομένου ότι αυτή η διαδικασία έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις, η Ιταλία έχει χρεωκοπήσει ουσιαστικά. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό καθιστά την ελληνική «περίπτωση» ως μια ενοχλητική υποσημείωση στην ατζέντα των Ευρωπαίων.

 

* Διαβλέπετε τον κίνδυνο ανοιχτής αντιπαράθεσης των ευρωπαϊκών εθνικισμών λόγω της αδιέξοδης πορείας του ευρώ; Ποιες αναλογίες υπάρχουν με τον Μεσοπόλεμο;

Ήδη το γενικευμένο μίσος στη Γερμανία εναντίον των Ελλήνων (αλλά και των υπόλοιπων Μεσογειακών) και, παράλληλα, ένα αντίστοιχο μίσος για τη Γερμανία εδώ στην Ελλάδα, αντανακλούν το βασικό μάθημα που έπρεπε να μας είχε διδάξει ο Μεσοπόλεμος: Μετά από μια κατάρρευση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, το πρώτο αποτέλεσμα είναι η αποδόμηση των «κοινών» νομισματικών συστημάτων (του Κανόνα του Χρυσού το 1930 και του ευρώ σήμερα). Αμέσως μετά, η αγορά εργασίας αποτελματώνεται, οι κοινωνίες στρέφονται εναντίον του εαυτού της η κάθε μία, το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται και, τέλος, οι εθνικές διαμάχες έρχονται να αντικαταστήσουν το κατεστραμμένο πλέον διεθνές οικονομικό σύστημα.

Κύπρος: Υπέβαλε αίτημα διάσωσης στην ΕΕ

H Kύπρος υπέβαλε αίτημα διάσωσης στην ΕΕ, ανακοίνωσε τη Δευτέρα η κυπριακή κυβέρνηση.

Όπως μεταδίδει το Reuters, στην ανακοίνωση που εξέδωσε η κυπριακή κυβέρνηση αναφέρεται ότι το αίτημα διάσωσης θα αναχαιτίσει τους κινδύνους που αντιμετωπίζει ο τραπεζικός τομέας της χώρας λόγω της έκθεσης στην Ελλάδα.

«Σκοπός της βοήθειας είναι να περιορίσει τους κινδύνους της κυπριακής οικονομίας, ειδικά αυτούς που απορρέουν από τις αρνητικές επιπτώσεις μετάστασης μέσω του τραπεζικού της τομέα, εξαιτίας της μεγάλης του έκθεσης στην ελληνική οικονομία» σημειώνεται στην ανακοίνωση.

Υποβάθμιση σε BB+ από την Fitch

Σε υποβάθμιση της αξιολόγησης της Κύπρου σε BB+ από ΒΒΒ- προχώρησε η Fitch, δίνοντας αρνητικό outlook.

Σημειώνεται ότι η Fitch είναι ο τρίτος οίκος που υποβαθμίζει την Κύπρο σε καθεστώς junk,αποκλείοντας τη χρήση των κρατικών ομολόγων από τις κυπριακές τράπεζες ως εγγύηση για λήψη ρευστότητας από την ΕΚΤ. 

Η Ελλάδα ως θύμα

Από τότε που η Ελλάδα πήρε την κάτω βόλτα, ακούσαμε πολλά για όλα τα κακά των Ελλήνων. Κάποιες κατηγορίες είναι αληθινές, κάποιες λάθος – αλλά όλες χάνουν το νόημα. Ναι, υπάρχουν μεγάλες αποτυχίες στην ελληνική οικονομία, την πολιτική και χωρίς αμφιβολία την κοινωνία. Αλλά οι αποτυχίες δεν είναι αυτές που προκάλεσαν την κρίση που ταλανίζει την Ελλάδα και απειλεί να διαχυθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Όχι, οι ρίζες αυτής της καταστροφής εντοπίζονται πιο βόρεια, στις Βρυξέλλες, στη Φρανκφούρτη και στο Βερολίνο, όπου οι αξιωματούχοι δημιούργησαν ένα βαθιά – ίσως μοιραία – ελαττωματικό νομισματικό σύστημα, έπειτα περιέπλεξαν αυτά τα προβλήματα αντικαθιστώντας την ανάλυση με την ηθικολογία. Και η λύση στην κρίση, αν υπάρχει, θα πρέπει να έρθει από τους ίδιους.

Ως προς τις ελληνικές αποτυχίες: η Ελλάδα πράγματι έχει μεγάλη διαφθορά και φοροδιαφυγή και η ελληνική κυβέρνηση έχει τη συνήθεια να ζει πέραν των δυνατοτήτων της. Πέρα από αυτό, η ελληνική παραγωγικότητα είναι χαμηλή σε σχέση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα – περίπου 25% χαμηλότερη του μέσου όρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Από την άλλη, πολλά πράγματα που ακούμε για τους Έλληνες δεν είναι αλήθεια. Οι ‘Ελληνες δεν είναι τεμπέληδες – αντίθετα, εργάζονται περισσότερες ώρες από οποιονδήποτε άλλον στην Ευρώπη και πολλές περισσότερες ώρες από τους Γερμανούς συγκεκριμένα. Η Ελλάδα επίσης δεν διαθέτει ένα ανεξέλεγκτο κράτος πρόνοιας όπως υποστηρίζουν οι συντηρητικοί: το ποσοστό των κοινωνικών δαπανών ως προς το ΑΕΠ είναι σημαντικά χαμηλότερο στην Ελλάδα από ό, τι, για παράδειγμα, στη Σουηδία ή τη Γερμανία, δύο χώρες που τα έχουν καταφέρει καλά στην κρίση.

Πώς λοιπόν η Ελλάδα βρέθηκε τόσο μπλεγμένη; Εξαιτίας του ευρώ. Πριν από 15 χρόνια η Ελλάδα δεν ήταν κανένας παράδεισος, αλλά δεν βρισκόταν και σε κρίση. Η ανεργία ήταν υψηλή, αλλά όχι καταστροφική και το κράτος λίγο ή πολύ κατάφερνε να βγαίνει στις αγορές, κερδίζοντας αρκετά από τις εξαγωγές, τον τουρισμό, τη ναυτιλία και άλλες πηγές εισοδήματος που πλήρωναν τις εισαγωγές της.

Έπειτα η Ελλάδα εισήλθε στο ευρώ και συνέβη κάτι φοβερό: ο κόσμος άρχισε να πιστεύει ότι ήταν ένα ασφαλές μέρος για επενδύσεις. Ξένα χρήματα συνέρρεαν στην Ελλάδα, η οικονομία άνθισε, ο πληθωρισμός κάλπασε και η Ελλάδα γινόταν διαρκώς λιγότερο ανταγωνιστική. Οι Έλληνες φυσικά σπατάλησαν πολλά αν όχι τα περισσότερα από τα χρήματα αυτά, αλλά το ίδιο έκανε οποιοσδήποτε βρέθηκε στη φούσκα του ευρώ.

Αλλά μετά η φούσκα έσκασε και τα δομικά προβλήματα του συστήματος του ευρώ έγιναν εμφανή. Έχετε αναρωτηθεί γιατί η περιοχή του δολαρίου – γνωστή ως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής – λίγο – πολύ λειτουργεί χωρίς το είδος της σφοδρής κρίσης που τώρα πλήττει την Ευρώπη; Η απάντηση είναι ότι έχουμε μία ισχυρή κεντρική κυβέρνηση και οι ενέργειες αυτής της κυβέρνησης προσφέρουν πραγματικές διασώσεις στις πολιτείες που έχουν ανάγκη.

Βαρουφακης:Διαπραγμάτευση ουσίας[λίγο πριν τις εκλογές αλλά ακόμη επίκαιρο]

Όλοι συμφωνούν. Οι στόχοι του Μνημονίου έχουν αποτύχει ολοκληρωτικά. Την επομένη των εκλογών η νέα κυβέρνηση, όποια και να είναι, θα πρέπει να καλέσει τους ευρωπαίους εταίρους μας σε επαναδιαπραγμάτευση των όρων της δανειακής σύμβασης. Αυτό τουλάχιστον υπόσχονται ότι θα πράξουν οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί, κ.κ. Σαμαράς, Τσίπρας και Βενιζέλος, συνεπικουρούμενοι τουλάχιστον από τον κ. Κουβέλη (αλλά και απότους γερμανικούς Financial Times που προαναγγέλουν ότι και η Ευρώπη είναι έτοιμη για μια τέτοια διαπραγμάτευση). Τα βασικά ερωτήματα που τίθενται αυτομάτως, όπως σε κάθε περίπτωση διαπραγμάτευσης, είναι τα εξής:

 

 

(1) Τι θα ζητήσει η νέα κυβέρνηση;

(2) Τι θα προσφέρει ως αντάλλαγμα;

(3) Ποια βήματα θα ανακοινώσει πως θα κάνει στην περίπτωση που δεν προκύψουν κάποια ελάχιστα οφέλη για την χώρα;

(4) Ποια θα είναι αυτά τα ελάχιστα οφέλη που, εφόσον δεν «προκύψουν», η δική μας πλευρά θα προβεί στα βήματα του ερωτήματος (3);

(5) Πως θα προετοιμαστεί η κυβέρνηση για την περίπτωση που αναγκαστεί να κάνει αυτά τα βήματα;

(6) Ποιο γενικότερο πλαίσιο συμφωνίας θα προτείνει που να μεγιστοποιεί τα ερείσματα της χώρας σε όλα τα μήκη και πλάτη της ευρωζώνης, κι έτσι να ενισχύει την διαπραγματευτική της θέση μεσοπρόθεσμα (δεδομένου ότι η διαπραγμάτευση στην ευρωζώνη θα είναι, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, διαρκής);

 

Είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα διαφωνήσουμε στις απαντήσεις που δίνει ο καθένας μας στα έξι αυτά ερωτήματα. Μπορούμε όμως να συμφωνήσουμε στα εξής:

 

Α. Χωρίς την προαναγγελία του (3), οι διαπραγματεύσεις ως προς το (1) [αλλά και το (2)] είναι άνευ σημασίας. Αν δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι (στην περίπτωση που η τρόικα αποδειχθεί ανέτοιμη να κάνει τις ελάχιστες υποχωρήσεις που να καθιστούν την συμφωνία μας μαζί τους βιώσιμη) θα αποχωρήσουμε (κάνοντας βήματα που η τρόικα δεν θέλει να ακούσει – βλ. 3), τότε καλύτερα να μην εξευτελιστούμε με άλλη μια μη-διαπραγμάτευση τύπου Άνοιξης του 2010. Καλύτερα να μην ζητήσουμε καν διαπραγματεύσεις.

Β. Για να είναι πιστευτό το (3) [ότι θα προβούμε στις κινήσεις αυτές στην περίπτωση που δεν ικανοποιηθούν οι ελάχιστες απαιτήσεις μας], δεν πρέπει να μπλοφάρουμε! (Δηλαδή, να απειλούμε κάτι το οποίο δεν είμαστε, σε τελική ανάλυση, διατεθειμένοι να πράξουμε.) Αντίθετα, πρέπει να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι ώστε, όσο ζοφερή κι αν είναι η κατάσταση, να προτιμούμε (μετά ένα πιθανό ναυάγιο διαπραγματεύσεων) να προβούμε (παρά να μην προβούμε) σε αυτά τα βήματα. Μόνο έτσι η προαναγγελία αυτών των βημάτων είναι πιστευτή. (Δηλαδή, το ακριβώς αντίθετο με εκείνο που είχε πράξει ο κ. Βενιζέλος το περασμένο καλοκαίρι – κάνοντας, δήθεν, τον «σκληρό» στην τρόικα αλλά υποχωρώντας αμέσως όταν εκείνοι πήραν το αεροπλάνο και έφυγαν).

Καταφεύγει στον ΟΗΕ ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών

Κάνει λόγο για «ανθρωπιστική κρίση» με Έλληνες ασθενείς χωρίς πρόσβαση σε φάρμακα

Για την αδυναμία πρόσβασης των Ελλήνων ασθενών στα φάρμακά τους, «που λαμβάνει πλέον τη διάσταση ανθρωπιστικής κρίσης», ενημέρωσε ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ) τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.

Ο ΙΣΑ έστειλε αναφορά στον ΟΗΕ στην οποία τονίζει ότι «χιλιάδες Έλληνες ασθενείς βρίσκονται σε δραματική κατάσταση, με την αδυναμία των νοσοκομείων να καλύψουν τη φαρμακευτική τους περίθαλψη και τα φαρμακεία, λόγω στάσης πληρωμών από τους Ασφαλιστικούς Φορείς, να αδυνατούν να χορηγήσουν πλέον φάρμακα στους ασφαλισμένους».

Σημειώνει ότι «μία κρίση χρέους μετατράπηκε αίφνης σε μία ανθρωπιστική κρίση, που δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφήσει κανέναν αδιάφορο, αλλά και δεν θα πρέπει να επισφραγιστεί με την απώλεια ανθρώπινων ζωών» και προσθέτει ότι «οι αναποτελεσματικοί χειρισμοί των υπευθύνων, η έλλειψη πρόνοιας σε τοπικό, αλλά και η αδυναμία κατανόησης του προβλήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον ευαίσθητο τομέα της φαρμακευτικής περίθαλψης, κινδυνεύουν πλέον να στοιχήσουν ανθρώπινες ζωές».

ΙΚΑΝΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ

Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Πάνω από 10% ανέβηκε χτες το Χρηματιστήριο, με τις τραπεζικές μετοχές να κάνουν ράλι και να εκτιναχτούν πάνω από 20%. Γιατί; Μας το λέει το έγκυρο και αναμφισβήτητα ευρωπαϊκό Βήμα, στην ηλεκτρονική του έκδοση: «Θα έχουμε μάλλον φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση που θα προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις, εκτιμούν αναλυτές της αγοράς, κάτι στο οποίο φαίνεται να συμφωνούν, όπως αναφέρουν ορισμένοι, και οι διαρροές γύρω από τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων.

Προσέξτε τις διατυπώσεις: Αναλυτές της αγοράς, αναφέρουν ορισμένοι, διαρροές γύρω από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων. Τρέχα γύρευε δηλαδή, φήμες και ψίθυροι, που αν αυτή τη φορά, για πολύ συγκεκριμένους πολιτικούς και κερδοσκοπικούς λόγους , οδήγησαν το Χρηματιστήριο στα πάνω του, όλο το προηγούμενο διάστημα το βύθισαν κάτω και από το κόκκινο του κόκκινου, σπρώχνοντας το δείκτη κάτω από τις 500 μονάδες. Και ρίχνοντας υπό το μηδέν την εμπιστοσύνη στην οικονομία, στις τράπεζες, στη θέση της Ελλάδας στην ευρωζώνη.

Αν έχουν κάποια κρίσιμη σημασία αυτά τα παιγνίδια, στα οποία ανακατεύεται η κομματική κινδυνολογία με την καταστροφολογία μεγάλων ΜΜΕ και οι φήμες με τις δηλώσεις αρμοδίων και αναρμοδίων, είναι γιατί δείχνουν πόσο αδίστακτο είναι το λόμπι κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς και πόσο δεν διστάζουν να υπονομεύουν όχι απλώς τις τράπεζες, ή το Χρηματιστήριο, αλλά την ίδια τη χώρα, για να εκβιάσουν κάποιες ψήφους. Και πώς και πόσο δεν διστάζουν να εμφανίζουν διεθνώς την Ελλάδας ως επικίνδυνη ζώνη, ακατάλληλη όχι μόνο για επενδύσεις, αλλά και για τουριστικές επισκέψεις, εκείνοι που κατηγορούν το ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτά ακριβώς τα οποία οι ίδιοι διαπράττουν.

Γαία πυρί μιχθήτω, αυτή είναι η στρατηγική τους. Συμπεριφέρονται όπως κάποιοι παλιοί γαιοκτήμονες –αν είναι να μου πάρουν οι κολλήγοι, οι μπολσεβίκοι, οι ξεβράκωτοι, το κτήμα του βάζω φωτιά και το καίω. Μόνο που κτήμα τους θεωρούν την Ελλάδα. Κι ενώ βγάζουν λόγους για σταθερότητα, αποσταθεροποιούν τα πάντα. Ενώ διαδηλώνουν την αγάπη τους για την πατρίδα, την καίνε. Ενώ εμφανίζονται ως κόμμα της τάξης και της εμπιστοσύνης, υπογείως διαλύουν την τάξη και κλονίζουν την εμπιστοσύνη. Το μήνυμά τους προς τους πολίτες; Να ξέρετε ότι αν δεν μας ψηφίσετε είμαστε ικανοί για όλα.

Για όλα; Θα δουν την Κυριακή για πόσα είναι ικανοί οι πολίτες…

*Δημοσιεύτηκε στην ΑΥΓΗ, 15.06.2012

Οταν η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα

Τότε ψευδονοικοκυραίοι «λιρολόγοι», σήμερα, επαγγελματίες «ευρωλόγοι» 

Ενα από τα βασικά συνθήματα  της- τότε- ΕΡΕ στις βουλευτικές εκλογές στις 3 Νοεμβρίου 1963 ήταν και αυτό: Ελληνα, αυτή η   δραχμή    είναι δική σου

Σας λέει τίποτα;

    Από την πρώτη σελίδα  της Ελευθερίας 30/10/1963

http://pergadi.blogspot.gr/search?updated-max=2012-06-11T17:13:00%2B03:00&max-results=4

«Οι επιλογές των Ελλήνων ιστορικές για όλο τον κόσμο»

Ευθεία επίθεση στους Ευρωπαίους ηγέτες από τον Νόαμ Τσόμσκι

Δριμύτατη κριτική στους Ευρωπαίους ηγέτες ασκεί ο διάσημος αμερικανός διανοούμενος Νόαμ Τσόμσκι, στέλνοντας παράλληλα μήνυμα στους Έλληνες ψηφοφόρους, εν όψει των εκλογών της 17 Ιουνίου. Επισημαίνει ότι η Ελλάδα υπήρξε «το κύριο θύμα» αυτών των «βάρβαρων προγραμμάτων» και κατακεραυνώνει τα «επαχθή μέτρα λιτότητας». Τέλος, αναφερόμενος στις επικείμενες εκλογές της 17ης Ιουνίου, τονίζει το ιστορικό βάρος της για «ολόκληρο τον κόσμο».

Τι αναφέρει ο Νόαμ Τσόμσκι στην παρέμβασή του

«Οι Ευρωπαίοι ηγέτες επιμένουν στην στη άκαμπτη λιτότητα, εξαλείφοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το ενδεχόμενο ανάκαμψης των πολιτών. Οι πολιτικές αυτές θα υπονομεύσουν το κοινωνικό συμβόλαιο που κατακτήθηκε με πολυετείς λαϊκούς αγώνες. Αυτή η έκβαση άλλωστε μπορεί να αποτελεί και το κυρίαρχο κίνητρο για το όλο εγχείρημα.

Η Ελλάδα υπήρξε το κύριο θύμα αυτών των καταστρεπτικών κι από πολλές απόψεις βάρβαρων προγραμμάτων. Την ίδια στιγμή, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των εξελισσόμενων κινημάτων σε όλη την Ευρώπη, που αμφισβητούν τα συγκεκριμένα προγράμματα κι επιδιώκουν την ανατροπή τους. Οι επιλογές που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες είναι εξαιρετικά δύσκολες και επίπονες. Ωστόσο είναι ιστορικής σημασίας, όχι μόνο για το μέλλον της Ελλάδας, αλλά για το σύνολο της Ευρώπης και για ολόκληρο τον κόσμο».

Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αυτή την στιγμή οι τόκοι.

«Αυγατίζει» το έλλειμμα λόγω τόκων

Έλλειμμα 7,6 δισ. ευρώ ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών για το α’ τετράμηνο του έτους, έναντι 5,47 δισ. ευρώ στο αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Το πρωτογενές έλλειμμα ωστόσο περιορίστηκε δραστικά σε 18 εκατ. ευρώ, από 1,48 δισ. ευρώ στο α’ τετράμηνο του 2011. 

Το πρόβλημα εντοπίζεται στις δαπάνες για τόκους που «αυγάτισαν» στα 7,4 δισ. ευρώ από 3,8 δισ. ευρώ πέρυσι. 
Αντιθέτως, οι υπόλοιπες δαπάνες περιορίστηκαν και τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού αυξήθηκαν στα 16,1 δισ. ευρώ από 15,1 δισ. ευρώ ένα χρόνο πριν. 

Περιορίστηκε την ίδια στιγμή το πλεόνασμα των ΟΤΑ

  και σε ελλειμματική κατάσταση γύρισαν τα νομικά πρόσωπα, ενώ τα Ταμεία εμφάνισαν πλεόνασμα 2,91 εκατ. ευρώ, έναντι ελλείμματος 2,75 εκατ. ευρώ πέρυσι. 

Ωστόσο, τα παραπάνω στοιχεία δεν προσμετρούν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους που παραμένουν μεγάλες. Στο τέλος Απριλίου, οι υποχρεώσεις του κράτους προς τρίτους που δεν εξοφλήθηκαν μετά την παρέλευση 90 ημερών έφτασαν στα 6,28 δισ. ευρώ από 6,24 δισ. ευρώ το Μάρτιο του 2012. Πρωταθλητής σε οφειλές παραμένουν τα ταμεία με 2,82 δισ. ευρώ (εκ των οποίων το 1,16 δισ. ευρώ προέρχεται από τα Ταμείο Πρόνοιας δημοσίων υπαλλήλων). 

Έπονται τα νοσοκομεία με χρέη προς ιδιώτες 1,59 δισ. ευρώ, τα νομικά πρόσωπα οφείλουν 2,66 εκατ. ευρώ ενώ τα υπουργεία χρωστούν 805 εκατ. ευρώ (εκ των οποίων τα 164 εκατ. ευρώ είναι επενδυτικές δαπάνες). 

Σημειώνεται ότι το γνωστό έλλειμμα με το ποίο η τρόικα μετρά τις επιδόσεις μας αποτυπώνεται εν μέρει μόνο στο ταμειακό έλλειμμα που ανακοίνωσε το υπουργείο καθώς γίνονται εθνικολογιστικές προσαρμογές, αφαιρώντας έσοδα και δαπάνες που δημιουργήθηκαν σε άλλα έτη. [χρωστάμε περίπου 6,4 δις, αλλά και από προηγούμενα έτη ]

«Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει».

Την λεηλασία της Ελλάδας μέσω της δανεικής σύμβασης και του Μνημονίου, περιγράφει σε έρευνά της η αμερικανική εφημερίδα Νέο York Τιμές και είναι πραγματικά ανατριχιαστικά αυτά που περιγράφονται για το πως η τρόϊκα και οι τραπεζίτες που βρίσκονται από πίσω της, λεηλατούν ένα ολόκληρο κράτος και τον πληθυσμό του.

Τα περίφημα δάνεια που δήθεν δίνονται στην Ελλάδα, στην πραγματικότητα είναι μια διαδικασία «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει».

Η τρόϊκα (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ), πρακτικά οι τραπεζίτες που ελέγχουν όλο αυτό το παγκόσμιο παιχνίδι, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν με άλλο τρόπο τα δάνεια που άπληστα έδιναν στην Ελλάδα (άπληστα με την έννοια ότι ήξεραν ότι η χώρα ήταν υπερδανεισμένη και δεν μπορούσε να εξυπηρετεί τα νέα δάνεια) από το να … δανειοδοτήσουν τυπικά την Ελλάδα, αλλά στην πράξη να χρηματοδοτήσουν τους εαυτούς τους. «Στέλνεις τα χρήματα το αποκαλείς «δάνειο» – τα παίρνεις πίσω το αποκαλείς «τόκο»» λέει σαρκαστικά ο Στέφαν Ντίο της UBS στην Νέο York Τιμές.

Φορολογούν τους λαούς τους και επειδή δεν μπορουν να αποπληρώσουν απ’ευθείας τα ελληνικά δάνεια στις τράπεζές τους, έτσι χρησιμοποιούν απλά ως «ενδιάμεση στάση» την Ελλάδα!

Και οι περίφημε «δόσεις» που δήθεν κρατούν ζωντανή της ελληνική οικονομία; Στο εσωτερικό δεν μπαίνει ρευστότητα; Ελάχιστη! Και αν σταματούσε να μπαίνει, σε καμία περίπτωση δεν θα σταματούσε να λειτουργεί η ελληνική οικονομία όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι τροϊκανοί και οι εγχώριοι συνεργάτες τους. Δεν τα λέμε μόνο εμείς αυτά, πλέον. Τα λέει και οι ΝΥΤ.

«Τη στιγμή που η συμμετοχή της στην ευρωπαϊκή νομισματική ένωση είναι αβέβαιη, η Ελλάδα συνεχίζει να λαμβάνει δισεκατομμύρια ευρώ ως έκτακτη βοήθεια από μία αποκαλούμενη τρόικα δανειστών που επιβλέπει τη διάσωσή της. Αλλά σχεδόν καθόλου από αυτά τα χρήματα δεν πηγαίνουν στην ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να πληρώσει για ζωτικές δημόσιες υπηρεσίες. Αντίθετα, διοχετεύονται κατευθείαν πίσω στη τσέπη της τρόικα» αναφέρει το άρθρο.

Οπως επισημαίνει η αμερικανική εφημερίδα, καταρρίπτοντας τον μύθο που θέλει την Ελλάδα να αδυνατεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις επειδή οι δανειστές θα διακόψουν την παροχή βοήθειας προς αυτή, «το ευρωπαϊκό πακέτο διάσωσης των 130 δισ. ευρώ που υποτίθεται θα αγόραζε χρόνο για την Ελλάδα, εξυπηρετεί κατά κύριο λόγο μόνο τους τόκους του χρέους της χώρας – ενώ η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να πασχίζει».

«Καθώς πληρώνουν τους εαυτούς τους, τα μέλη της τρόικα παρακρατούν παράλληλα άλλα κεφάλαια, τα οποία θα διατηρούσαν το ελληνικό κράτος σε λειτουργία» γράφει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα. Όπως εξηγεί στους Νέο York Τιμές ο Τόμας Μάγιερ, σύμβουλος της Deutsche Bank στη Φραγκφούρτη «η Ελλάδα δεν θα κηρύξει στάση πληρωμών απέναντι στη τρόικα, αφού η τρόικα πληρώνει τον εαυτό της».

Sinn, Ifo: H Ελλάδα πρέπει να λάβει μια προσωρινή «άδεια από το ευρώ»

Την άποψη ότι η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει μια προσωρινή «άδεια από το ευρώ» διατύπωσε ο Γερμανός οικονομολόγος, πρόεδρος του Ινστιτούτου Ifo και σύμβουλος της γερμανικής κυβέρνησης, Hans-Werner Sinn, σε συνέντευξή του που δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα L΄ Echo.

Ο Hans-Werner Sinn παραχώρησε τη συνέντευξη αυτή στο περιθώριο σεμιναρίου που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Tilburg (Ολλανδία) από την τράπεζα Van Laschot. Ως κεντρικός ομιλητής, αναφέρει το άρθρο, ο Sinn υποστήριξε πως η Ελλάδα δεν έχει καμία δουλειά αυτή τη στιγμή στην ευρωζώνη λέγοντας πως «χώρες σαν την Ελλάδα πρέπει να εγκαταλείψουν την ευρωζώνη… Αν συνεχίσουμε να δίνουμε χρήματα στην Ελλάδα, θα φτάσουμε στο σημείο η μισή ευρωζώνη να χρηματοδοτεί την άλλη μισή».

Ερωτηθείς αν διαφωνεί με την παροχή βοήθειας στις χώρες του Νότου, ο Sinn απαντά πως η Ευρώπη δεν μπορεί να βοηθά την Ελλάδα συνεχίζοντας τις ενέσεις χρημάτων. «Οι Έλληνες δεν μπορούν να σωθούν παρά μόνο μέσω μιας ελεγχόμενης εξόδου από την ευρωζώνη», αναφέρει. Την απάντησή του στηρίζει στο επιχείρημα πως η Ελλάδα έχει ήδη δεχτεί βοήθεια 460 δισ. ευρώ, ποσό που ισοδυναμεί με 116 Σχέδια Μάρσαλ.

Σε ερώτηση γιατί θεωρεί την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη καλή λύση, ο Sinn απαντά πως αυτή η κίνηση θα τη βοηθούσε να ξαναβρεί την ανταγωνιστικότητά της αφού καμία χώρα δε μπορεί να το πετύχει αυτό εντός ευρωζώνης. Αναφέρει μάλιστα πως για να φτάσει η Ελλάδα το επίπεδο της Τουρκίας θα πρέπει να μειώσει τις τιμές της κατά 30-37%, κίνηση αδύνατη αφού οι διαμαρτυρίες είναι ήδη τόσο έντονες που μπορεί η χώρα να καταλήξει σε εμφύλιο πόλεμο. Μόνο μια βαθιά ύφεση θα μπορούσε να ρίξει τις τιμές στο επιθυμητό επίπεδο. Και ακόμα και αν αυτό επιτευχθεί, τα χρέη σε ευρώ και τα τραπεζικά χρέη δεν θα εξαφανιστούν, παρατηρεί.

Φίσερ: Η Μέρκελ σβήνει την κρίση με κηροζίνη…

Ευθύνες στη Γερμανία για τη συνέχιση της ευρωκρίσης καταλογίζει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της χώρας Γιόσκα Φίσερ σε άρθρο που… τιτλοφορείται «Τo ευρωπαϊκό σπίτι φλέγεται» και φιλοξενείται στη σημερινή Süddeutsche Zeitung.

Ο Φίσερ καταλογίζει ευθύνες στην ΄Αγκελα Μέρκελ για την πολιτική λιτότητας, η οποία, όπως επισημαίνει, έφερε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα στα τρία χρόνια της κρίσης χρέους.
«Το ευρωπαϊκό σπίτι φλέγεται κι ακόμη και το συντηρητικό Λονδίνο ζητά λογικά και αποφασιστικά βήματα της πυροσβεστικής, αλλά έκανε τον λογαριασμό χωρίς την πυροσβεστική και της επικεφαλής της ‘Αγκελα Μέρκελ» γράφει ο Φίσερ.«Η Ευρώπη με οδηγό τη Γερμανία σβήνει τη φωτιά με κηροζίνη αντί για νερό και έτσι η φωτιά εξ αιτίας των μέτρων λιτότητας της Μέρκελ εξαπλώνεται γρήγορα. Είναι ο λόγος που η δημοσιονομική κρίση στην ευρωζώνη μέσα σε τρία χρόνια απέκτησε χαρακτηριστικά υπαρξιακής κρίσης» υπογραμμίζει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών. Ο Φίσερ σχολιάζει το αποτέλεσμα των εκλογών στις χώρες του ευρώ και υποστηρίζει ότι η απόφαση για το μέλλον της Ευρώπης βρίσκεται στα χέρια της Γερμανίας και της Γαλλίας.

Berlusconi: Να τυπώσει η Ιταλία μόνη της ευρώ, η Γερμανία να βγει από το ευρώ.

Γιαυτό λατρεύτηκε από τους Ιταλούς,για μένα δε,είναι ο θεός στην γη ποιος πάπας και παπαρια μαντολες ?

Η Ιταλία θα πρέπει να αρχίσει να τυπώνει ευρώ και η Γερμανία να φύγει από την ευρωζώνη, δήλωσε ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Silvio Berlusconi.

«Η τρελή μου ιδέα είναι να αρχίσουμε να τυπώνουμε ευρώ μόνοι μας. Η Γερμανία θα πρέπει να αφήσει την ευρωζώνη εάν δεν συμφωνεί με το ενδεχόμενο η ΕΚΤ να γίνει ο δανειστής της ύστατης στιγμής», τόνισε ο Berlusconi μιλώντας σε μέλη του κεντροδεξιού κόμματός του, People of Liberty.

Εάν η ΕΚΤ δεν αναλάβει αυτό το ρόλο, τότε ο ρόλος της Γερμανίας στην Ευρώπη θα πρέπει να αναθεωρηθεί,

πρόσθεσε.

Τόνισε ακόμη ότι δεν έχει καμία πρόθεση να είναι υποψήφιος για πρωθυπουργός αλλά τόνισε πως θα παραμείνει «στην υπηρεσία του κόμματος».

Σίλβιο βάλε μπρος τις μηχανές